ဆႏၵ

ငါငိုတယ္ မ်က္ရည္မက်ဘူး
ငါေအာ္တယ္ အသံမထြက္ဘူး
ငါျခစ္တယ္ အရာထင္ဘူး
ငါတီးတယ္ အသံမျမည္ဘူး
ငါေျပးတယ္ ေနရာမေရြ႕ဘူး
ငါစားတယ္ အာသာမေျပဘူး
ငါအိပ္တယ္ အိမ္မက္မမက္ဘူး
ငါလမ္းေလွ်က္တယ္ ေျခရာမထင္ဘူး

ငါငိုလို႕သာ မ်က္ရည္က်ရင္ ကမၻာေျမဟာ စႀကၤာ၀လာ ေအာက္မွာ ေရႏွစ္သြားလိမ့္မယ္
ငါေအာ္လို႕သာ အသံထြက္ရင္ သိၾကားမင္း ထြက္ေျပးသြား လိမ့္မယ္
ငါျခစ္လို႕သာ အရာထင္ရင္ ပင္လယ္ျပင္မွာ အ႐ူးတစ္ေယာက္ရဲ႕ နာမည္ကိုေရးထား ခ်င္တယ္
ငါတီးလို႕သာ အသံထြက္ရင္ ကမၻာေျမကို မိုးႀကိဳးဆိုတာ ပစ္ဖို႕ မလိုအပ္ေတာ့ဘူး
ငါေျပးလို႕သာေနရာေရႊ႕ရင္ လူသားေတြ ဒံုးျပန္ကို ျမန္သည္ထက္ ျမန္ေအာင္ ႀကိဳးစာဖို႕ မလိုေတာ့ဘူး
၀ိညာဥ္ တစ္ေကာင္စားတဲ့ ထမင္းက ဘယ္ေတာ့မွ ၀မွာဟုတ္သလို ေသဆံုး ေနသူ တစ္ေယာက္ ရဲ႕ ဘ၀ထဲကို ဘယ္အိမ္မက္ မွ လာခ်င္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး
ငါဟာ ေသေနတဲ့ ၀ိညာဥ္တစ္ေကာင္ေလ ဘယ္လိုလုပ္ ေျခရာက်န္မွာလဲ