ဖားပံုျပင္

တစ္ခါတုန္းက ေရအိုင္တစ္ခု တြင္ဖားႏွစ္ေကာင္ ရွိၾကသည္။ သူတို႔မွာ တစ္ေကာင္လွ်င္ ၾကာရြက္တစ္ခု စီပိုင္ဆိုင္ၾကသည္။ အဲဒီဖားေလး ႏွစ္ေကာင္သည္ ေန႔စဥ္ကိုယ့္ၾကာရြက္ေပၚ ကိုယ္တက္ၿပီး သီခ်င္းဆိုၾကသည္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ဖားႏွစ္ေကာင္ သီးခ်င္းဆိုရာက တစ္ေကာင္ႏွင့္တစ္ေကာင္ နားညဥ္းသည္ဟု ဆိုကာ စကားမ်ားၾကသည္။ ဖားႏွစ္ေကာင္၏ အခ်င္းပြားမႈမွာ ပိုႀကီးသည္ထက္ ႀကီးလာသည္။ စကားမ်ားၾကရာက တစ္ေကာင္ႏွင့္ တစ္ေကာင္ ထသတ္ေတာ့ မည့္အေျခအေနထိ တင္းမာလာသည္။

စကားမ်ားရင္က ဖားတစ္ေကာင္က မေျပာမဆိုႏွင့္ ေရထဲသို႕ ငုပ္သြားသည္။ ျပန္တက္လာေတာ့ လက္ထဲမွာ ခဲတစ္လံုးပါလာၿပီး ယင္းခဲကို သူ၏ၾကာရြက္ေပၚတြင္ တင္ထားလိုက္သည္။ ဒီေတာ့ ေနာက္ဖားတစ္ ေကာင္ကလည္း ေရထဲသို႕ ငုပ္သြားျပန္သည္။ ျပန္တက္လာေတာ့ ပထမဖားလိုပဲ လက္ထဲမွာ ခဲတစ္လံုးယူလာၿပီး သူ၏ၾကာရြက္ေပၚမွာ တင္ထားလိုက္သည္။

ပထမဖားက ေနာက္တစ္ ႀကိမ္ေရထဲသို႔ ငုတ္သြားျပန္သည္။ ျပန္တက္လာေတာ့ ပထအႀကိမ္တုန္းကလို ေနာက္ထပ္ ခဲတစ္လံုး ပါလာၿပီး သူ႕၏ၾကာဖက္ ေပၚတြင္တင္ထားလိုက္သည္။ ဒီေတာ့ ပထမဖား ဆီမွာခဲႏွစ္လံုး ဒုတိယဖားက ခဲတစ္လံုးျဖစ္ေနသည္။ ဒုတိယဖားကလည္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ငုပ္ျပန္သည္။ ျပန္တက္လာ ေတာ့ ခဲႏွစ္လံုးယူလာၿပီး သူၾကာရြက္ေပၚ တင္ထားလိုက္သည္။

ပထဖားကလည္း ျပန္ငုတ္ၿပီး ခဲသံုးလံုးထပ္တင္သည္။ ဒုတိယဖားက ေနာက္ထပ္ ေလးလံုးထပ္တင္သည္။ ဒီလိုနဲ႔ အၿပိဳင္အဆိုင္ ခဲေတြ တင္လာလိုက္ၾကတာ ၾကာရြက္မ်ားေပၚတြင္ ခဲမ်ားျပည့္သြားေတာ့သည္။ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ ၾကာရြက္ႏွစ္ခုလံုး ခဲ၀ိတ္ကို မခိုင္၍ ေရထဲႏွစ္ျမဳတ္သြားသည္။ ဖားႏွစ္ေကာင္လဲ ဘံုေပ်ာက္သြားေတာ့သည္။

ဒါကပံု ျပင္မဟုတ္ပါဘူး ႏိုင္ငံတကာ ေရွာ႔ေရွာ့ဖလင္ေခၚ ကာတြန္းရုပ္ရွင္ ၿပိဳင္ပြဲမွာ ဆုရသြားတဲ့ ရုရွ ကားတြန္းဆရာရဲ႕လက္ရာေလးပါ။ သူက ယေန႕မ်က္ေမာက္ေခတ္ကို ဖားပံုျပင္ ဥပမာေလးေပးၿပီး သေရာ္ထားတာပါ။

ယခုမ်က္ေမွက္ ေခတ္မွာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံ သူထက္ငါသာေအာင္ လက္နက္ေတြ အၿပိဳင္အဆိုင္ တီထြင္ထုတ္လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက လက္နက္က သူ႔ႏိုင္ငံက လက္နက္ထက္ မသာရင္ေတာင္ ေအာက္က်လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေခာတ္မမွီေတာ့တဲ့ လက္နက္ေတြကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္။ လက္နက္အသစ္ေတြ ထုတ္လုပ္လိုက္နဲ႔ အၿပိဳင္အဆိုင္ တပ္ဆင္ေနၾကပါတယ္။

လက္နက္ေတြ တပ္ဆင္ထုတ္လုပ္တယ္တယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ စရိတ္စက မ်ားစြာႀကီးမားပါတယ္။ သုေသသနလုပ္ရတယ္။ လိုအပ္ရင္ နည္းပညာကို ေစ်းႀကီးေပးၿပီး ၀ယ္ရတယ္။ ေျမာက္ကိုးရီးယားဆိုရင္ နယူူးကလီးယား လက္နက္လုပ္တာ ႏိုင္ငံသားေတြ ဆင္းရဲကုန္ပါတယ္။ အေမရိကန္ဆိုရင္ လက္နက္သုေသသန စရိတ္က တစ္ႏွစ္ကို ဘီလီယံ ငါးဆယ္ေက်ာ္ ရွိပါတယ္တဲ့။ အခုအီရန္ကလည္း နယူးကလၤီးယား လက္နက္ပိုင္ဆိုင္ေရး လစဥ္ ရုရွကို သန္း ၂၅၀ ေပးၿပီး ႀကိဳးပမ္းေနျပန္ပါၿပီ။

အႏၵိယကလည္း ကီလိုတန္ သံုးရာရွိတဲ့ နယူးကလီးယား ထိပ္ဖူးကို သယ္ေဆင္ၿပီး မိုင္ေပါင္း ၁၉၀၀ အကြာကို ပစ္ခတ္ႏုိင္မဲ့ Agni III ဒံုးက်ည္ကို စမ္းသပ္ေနပါၿပီ။ တရုပ္ကလည္း ႏိုင္ငံပိုင္ မိုးေလ၀သ ၿဂိဳလ္တုေဟာင္းကို ဒီတိုင္းမဖ်က္ပဲ ဒံုးက်ည္နဲ႔ လွမ္းပစ္ခ်ၿပီး ငါတို႔မွာ ၿဂိဳလ္တုေတြကို မွန္ေအာင္ပစ္ခ်ႏိုင္တဲ့ ခဲလံုးေတြရွိတယ္ဆိုတာကို ၾကာရြက္ေပၚမွာ တင္ၿပီးႀကြားထားပါတယ္။

ဒီတိုင္းတာ စစ္လက္နက္ေတြ အၿပိဳင္အဆိုင္ တပ္ဆင္ေနၾကဦး မယ္ဆိုရင္ ရုရွ ကာတြန္းဆရာရဲ႕ ဖားပံုျပင္လို ကမၻာႀကီလည္း မလြဲမေသြ ႏွစ္ျမဳတ္သြားမွာပါ။