Birthday

မနက္ျဖန္ဆိုရင္ ျပည္ေထာာင္စုေန႕ ေရာက္ၿပီ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ေတာ့ မနက္ျဖန္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့ အသက္ ၂၂ ႏွစ္ ျပည့္ပါၿပီ။

၁၉၄၇ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႕မွာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုး ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာကေတာ့ ၁၉၈၅ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႕မွာေမြးပါတယ္။

ဒီအခ်ိန္ေလာက္ ဆိုရင္ နယ္မွာက်န္ထားခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕အေမ အလုပ္ေတာ္ေတာ္ ရႈုပ္ေနေရာမယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ သားသမီးေတြရဲ႕ ေမြးေန႕တိုင္းမွာ ဘုရားသြား ဆြမ္းကပ္ ဆီမီးထြန္း ေဗဒင္ေမး ရၾတာေျခ ဆုေတာင္း။ ဒါေတြအတြက္ ဒီေန႔ကတည္းက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ေနေလာက္ၿပီေပါ့။ ဒါကေတာ့ မိခင္တိုင္းမွာ သားသမီး အေပၚထားရွိတဲ့ ေမတၱာတရားေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာက အေမ႔ေမြးေန႕မွာ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မလုပ္ေပး ဖူးဘူး။

မွတ္မိတဲ့ ေမြးေန႕တခ်ိဳ႕

ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀မွာ ေမြးေန႔ပြဲဆိုတာကို တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ၆ ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔မွာ မမႀကီး ေပးတဲ့ ပိုက္ဆံ ၁၀ ရဖူးတယ္။ က်န္တဲ့ႏွစ္ေတြကေတာ့ စာေမြးနား နီးေနတာဆိုေတာ့ စာပဲ က်က္ေနရတယ္။ အသက္ ၁၉ ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေနမွာ ပထမဆံုး ေမြးေန႔လက္ ေဆာင္ကို ရဖူးတယ္။ အသက္ ၂၀ ျပည့္တဲ့ေန႔မွာ ေရႊတိ ံဂံုဘုရား ဆူးေလဘုရား တို႔ကို တစ္ေယာက္တည္း သြားဖူးၿပီး ျပည္ေထာင္စု အလံသယ္တာကို လိုက္ၾကည့္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ အထိကၽြန္ေတာ့ ေမြးေန႕မွာ ဘယ္သူ႕ကို မွ မွန္႔မေကၽြးဖူး ခဲ့ဘူး။

အသက္ ၂၁ ျပည့္ေမြးေန႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို မနက္ပိုင္းမွာ မွန္႔လိုက္ေကၽြးတယ္။ ေန႕လည္ပိုင္းမွာ မိန္းကေလးတစ္ ေယာက္နဲ႔ ေရႊတိ ံဂံုသြားတယ္။ အဲဒီမိန္းကေလးက ကၽြန္ေတာ့ ဘ၀မွာ ပထဆံုးေရးတဲ့ ရည္းစားစာကို လက္ခံရရွိ ထားတဲ့မိန္းကေလး ေပါ့။ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ေရႊတိ ံဂံု အေရွ႕ဘက္မုဒ္က ရွင္ဥပဗုဒၶပန္းျခံ ထဲမွာ တစ္ေနကုန္ ထိုင္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေပးထားတဲ့ စာကို ဖတ္ၿပီးၿပီလားလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေမးခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မေမးရဲလို႕ မေမးျဖစ္ဘူး။ သူကလည္း အဲဒီစာ နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ သူလည္း ကၽြန္ေတာ့ကို ဘာမွ မေျပာဘူး။ ျပန္ခါနီးက်ေတာ့ ေဘာပင္ေလး တစ္ေခ်ာင္းကို ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ အျဖစ္ေပးတယ္။ ညပိုင္းေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဘီယာလိုက္တုိက္တယ္။

မနက္ျဖန္ ၂၂ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕ ဘယ္မွလည္းသြားခ်င္ဘူး။ မႏွစ္ကလို သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဘီယာလိုက္တိုက္စရာ ပိုက္ဆံလည္းမရွိဘူး။ ဘုရားေပၚကို အေဖာ္လိုက္ေပးမဲ့ ေကာင္မေလးလဲ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ အေ၀းမွာ ေနတဲ့ အေမကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ ဆုေတာင္းေပးေနမွာပါ။