အာဇာနည္ကုန္းသို႕ တစ္ေခါက္

အာဇာနည္ေန႕က အာဇာနည္ကုန္းမွာ သြားၿပီး အေလးျပဳ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္မွာ အာဇာနည္ေန႕ ေလးခုကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရင္က မေရာက္ခဲ့ ျဖစ္ပါဘူး။ ဒီႏွစ္မွပဲ အာဇာနည္ကုန္းကို ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

အာဇာနည္ကုန္းကို သြားဖို႕ရာတြက္ သူူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႕ ဆူးေလက သံုးကား စီးခဲ့တယ္။ ရည္ရြယ္ ခ်က္ကေတာ့ ေရႊတိ ံဘုရားကို ေတာင္ဘက္ မုဒ္က တက္ၿပီး အေရွ႕ဘက္မုဒ္က ဆင္းမယ္ေပါ့။ တကယ္တန္း ေရႊတိ ံဂံု ဘုရားကို ေရာက္ေတာ့ ေတာင္ဘက္မုဒ္ ဓာတ္ေလွကားမွာ ဘုရား လံုျခံဳေရးေတြက စစ္ေဆးပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ပါလာတဲ့ ကင္မရာကို ယူသြားလို႕ မရဘူးဆိုၿပီး ရစ္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ေလ သြားတယ္။ ဘုရားေပၚ ကင္မရာ ယူလို႕ မရဘူး ဆိုတာ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးေသးလို႕ပါ။ အရင္ကလည္း ဒီလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘုရားေပၚတက္ၿပီး ဓာတ္ပံုရိုက္ ေနၾကတာပဲေလ။ အခုမွ ထူးထူးဆန္းဆန္း လာလုပ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ခ်ဥ္ ေပါက္ေပါက္နဲ႕ ေဂါပက ရံုးအဖြဲ႕ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ေစဒက တက္ဦးမလို႕ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္မရႈပ္ခ်င္ တာေၾကာင့္ ဘုရားေပၚက မတက္ေတာ့ပဲ အာဇာနည္လမ္း အတိုင္း ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။

ဘုရား အေရွ႕မုဒ္ေက်ာ္ေတာ့ လမ္းႀကီးကို ပိတ္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အဲဒီထိပ္မွာ စစ္သားေတြေရာ ရဲေတြေရာ ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သြားေတာ့ လမ္းပိတ္ထားတယ္ ၀င္လုိ႕မရဘူးတဲ့။ အာဇာနည္ကုန္း ျပည္သူ အေလးျပဳခ်ိန္ မဖြင့္ေပးဘူးလားလို႕ ေမးေတာ့၊ M3 ဘက္ကေန ၀င္ရမွာတဲ့ ဒီဘက္ ဂိတ္က ပိတ္ထားတယ္တဲ့။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေရႊတိ ံဂံုဘုရား အေရွ႕ဘက္ မုဒ္ဘကေန ဗဟန္းေစ်း အေရွ႕ ေရတာရွည္ လမ္းေဟာင္း၊ အဲဒီကေန ေရတာရွည္ လမ္းသစ္၊ ေရတာရွည္ လမ္းသစ္ကေနမွ အေနာက္ ေရႊဂံုတိုင္ လမ္းမႀကီး ေပၚကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အေနာက္ ေရႊဂံုတိုင္ လမ္းမႀကီးမွာေတာ့ SB အဖြဲ႕ေတြရယ္ NLD အဖြဲ႕ေတြရယ္ ပ်ားပန္း ခတ္ေနၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ အေနာက္ေရႊဂံုတိုင္လမ္း M3 နားေလး ေရာက္ေတာ့ လမ္းပိတ္ထားၿပီး စစ္ေဆးေရး ဂိတ္ဖြင့္ထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီမွာ ၀င္ေပါက္ကို မိန္းကေလး ၀င္ေပါက္နဲ႕ ေယာက်ာၤးေလး ၀င္ေပါက္ ႏွစ္ေပါက္ ခြဲထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေယာက်ာၤးေလး ေပါက္ကို အမ်ိဳးသား စစ္သားေတြ စစ္ေဆးၿပီး မိန္းကေလး ၀င္ေပါက္ကို ရဲေမေတြက စစ္ေဆးပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၀င္မလို႕ လုပ္ေတာ့ ပစၥည္းေတြ ေဘာပင္က အစ ဘာမွ ယူသြားလို႕ မရဘူး အကုန္လံုး အျပင္မွာ ထားခဲ့ရမယ္တဲ့။ အဲလို ကိုယ္နဲ႕ ပါလာတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ဂိတ္က လက္ခံၿပီး သိမ္းေပးထားမလား ဆိုေတာ့လည္း မသိမ္းေပးပါဘူးတဲ့။ ကိုယ့္ဟာကို အဆင္ေျပတဲ့ ေနရာမွာ သြားထားၿပီးမွာ ျပန္လာပါတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီနားက ဆိုင္ေတြမွာ အပ္မယ္ဆိုေတာ့လည္း အဲဒီနားေလး တစ္ေလွ်ာက္က ဆိုင္ေတြ အကုန္ပိတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မ၀င္ပဲ ျပန္လာရေတာ့ မလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကံအားေလွ်ာ္စြာ အသိတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကားျဖတ္သြားတာ ေတြ႕လိုက္လို႕ သူ႕ကားေပၚကို ပစၥည္းေတြ အားလံုး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္ေရွ႕ကို တစ္ခါျပန္ေရာက္ေတာ့ တန္းစီၿပီး တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ အ၀တ္ကာထားတဲ့ အထဲကို ၀င္ၿပီး အစစ္ေဆးခံရပါတယ္။ အစစ္ေဆးခံ ဂိတ္ကို ေက်ာ္ေတာ့ ခ်က္ျခင္းသြားလို႕ မရေသးပါဘူး။ မိန္းေလး ဆိုရင္ မိန္းကေလး ဆယ္ေယာက္ ျပည့္ေအာင္ ေစာင့္ရပါတယ္။ ေယာက်ာၤးေလး ဆိုလည္း ေယာက်ာၤးေလး ဆယ္ေယာက္ ျပည့္ေအာင္ ေစာင့္ရပါတယ္။ အဲလို ဆယ္ေယာက္ျပည့္ ၿပီဆိုမွ ဆယ္ေယာက္ တစ္သုတ္စီ လြတ္ေပးပါတယ္။

အာဇာနည္ကုန္း ၀င္ေပါက္ေရာက္ေတာ့ စစ္ေဆးေရး ဂိတ္တစ္ခုကို ထပ္ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၀င္ေပါက္ထဲကို တန္း၀င္လို႕ မရေသးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အေရွ႕ကေရာက္ႏွင့္ ေနၿပီးသားလူေတြ ၀င္ေပါက္ဂိတ္မွာ စစ္ေဆးၿပီးေအာင္ အျပင္ကေန ရပ္ေစာင့္ေနရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အေရွ႕ကအဖြဲ႕ ေတြကို စစ္ေဆးလို႕ ၿပီးၿပီဆိုမွ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အဖြဲ႕ကို ထပ္သြင္းပါတယ္။ အဲဒီဂိတ္မွာကေတာ့ အေသးစိတ္ ထပ္စစ္ၿပီး နာမည္ မွတ္ပံုတင္နံပါတ္နဲ႕ ေနရပ္လိပ္စာေတြ ေပးရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆယ္ေယာက္ အသုတ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေရွ႕ဆံုးက ၀င္တာမို႕ အရင္ဆံုး စစ္ေဆးခံ ၿပီးေပမယ့္ အာဇာနည္ဂူဗိမာန္ကို တခါတည္း တန္းသြားလို႕ မရေသးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အသုတ္ထဲက လူေတြ အားလံုး စစ္ေဆးခံ ၿပီေအာင္ ေစာင့္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သံဃာေတာ္ေတြကို ဦးစားေပး စစ္ေဆးေပးတာကို ေတြ႕ပါတယ္။

အာဇာနည္ကုန္းတြင္းမွာ သစ္ပင္ေတြ အမ်ိဳးစားစံု ေပါမ်ားၿပီး အံု႕အံု႕ဆိုင္းဆိုင္းနဲ႕ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကြန္ကရစ္ေလွ်ာက္ လမ္းေလး အတိုင္း ေလွ်ာက္လာၿပီး ေလွကားထစ္ ငါးထစ္ေလာက္ပါတဲ့ ပထမ ေလွကားဆင့္ကို ေက်ာ္ၿပီးေတာ့ အာဇာနည္ ဗိမာန္ႀကီးကို ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲလို ေလးကားထစ္ ငါးခုေလာက္ ပါတဲ့ ေလွကားဆင့္ သံုးခုကို ေက်ာ္ၿပီး ခ်ိန္မွာေတာ့ အာဇာနည္ ဂူဗိမာန္ အေရွ႕ကို ေရာက္သြားပါတယ္။

ဂူဗိမာန္ အေရွ႕မွာ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးနဲ႕ အာဇာနည္ မိသားစု ၀င္ေတြ ခ်ထားတဲ့ လြမ္သူ႕ ပန္းေခြေတြကို အစီအရီ ေတြ႕ရပါတယ္။ အာဇာနည္ ဂူဗိမာန္ႀကီးဟာ ထုထည္ႀကီးမားၿပီး ခန္႕ညွားတဲ့ ဗိသုကာ လက္ရာတစ္ခု ဆိုတာကို ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ဂူဗိမာန္မွာ က်ဆံုးသြားတဲ့ အာဇာနည္ေတြရဲ႕ အမည္ေတြကို သူ႕ေနရာအလိုက္ ေရးထုိးတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

ခဏေလာက္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္တို႕ ဆယ္ေယာက္ အုပ္စုကို တန္းစီေပးဖို႕ မိုက္နဲ႕ ေၾကျငာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ တကြ က်ဆံုးေလၿပီးေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို အေလးျပဳရန္ အားလံုးသတိ ဆိုတဲ့ အသံ ထြက္လာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ စတိတ္ ေက်ာင္းသား ဘ၀က အေလးျပဳ ခဲ့ရတာကို ျပန္ၿပီး အမွတ္ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ တကြ က်ဆံုးေလၿပီးေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္းကို အေလးျပဳ ဆိုတဲ့ အသံ ထြက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ တစ္ညီတညာတည္း အေလးျပဳလိုက္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သက္သာ ဆိုတဲ့ အသံ ထြက္လာပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ ေနာက္လာမဲ့ ျပည္သူေတြ လာေရာက္ ဂါရ၀ ျပဳဦးမွာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ တစ္ဖက္ အေပါက္မွ ျပန္လည္ထြက္ခြာ ေပးဖို႕ ေၾကျငာ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို ႕ေရႊတိ ံဂံု ေျမာက္မုဒ္ နားေလးက အေပါက္ကေန ျပန္ထြက္ခဲ့ရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း အျပင္ေရာက္ေရာ မိုးက သည္းႀကီးမဲ ႀကီး ရြာခ်ပါေတာ့တယ္။