ေက်ာက္ခဲ

ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူကလွည္းတန္းမွာ ေနပါတယ္။ သူ႕နာမည္အရင္းက ေက်ာက္ခဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္ကေနဘယ္လို ျဖစ္ၿပီး အေမေပးတဲ့ နာမည္ကေန ေန႕ခ်င္းညခ်င္း ေက်ာက္ခဲဆိုတဲ့ နာမည္ရသြားသလဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္လဲ မစဥ္းတတ္ေအာင္ပါပဲ။ လွည္းတန္း တစ္ခုလံုး သူကိုသိတဲ့ သူေတြအားလံုးကို ဒီေကာင္ကို နာမည္အရင္း မေခၚၾကေတာ့ပါဘူး။ ေက်ာက္ခဲပဲ ေခၚၾကပါေတာ့တယ္။

ေက်ာက္ခဲရဲ႕ Profine
သူကကၽြန္ေတာ္တို႕ အလုပ္ကပါ။ အလုပ္ခ်ိန္အတြင္းမွာ အရက္ေသာက္လို႕ အလုပ္က ထုတ္ခံထားရတာ ၾကာပါၿပီ။ သူ႕ေဖက စသံုးလံုးက အရာရွိ။ ဒီေကာင္က ဥပဓိရုပ္ကေလးကေတာ့ မဆိုးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ အေနထိုင္ေတြေၾကာင့္ သူ႕ကိုဘယ္ေကာင္မေလးကမွ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ သူနဲ႕ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခင္ပါတယ္။ ဗံုးကြဲတုန္းကလဲ ႏွစ္ေယာက္သား အတူတူပါပဲ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ 2006 ခုႏွစ္ ၁၁ လပိုင္းေလာက္တုန္းက ဒီေကာင္ကၽြန္ေတာ့ဆီက ပိုက္ဆံ တစ္ေသာင္ခ်ည္းသြားတာ ျပန္မဆပ္ပါဘူး။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဒီေကာင္ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို မလာေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကလဲသြား မေတာင္းျဖစ္ေတာ့ဘူး။ သထာလြန္းလို႕ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
ဘာေၾကာင့္ မေတာင္းသလဲဆိုေတာ့ အေၾကြးရစရာရွိတာက တစ္ေသာင္း။ သူ႕ဆီကို အေၾကြးတစ္ခါသြားေတာင္းရင္ လွည္းတန္း အထိ တကူးတက သြားရတယ္။ ေရာက္သြားရင္ သူ႕ဆီက အေၾကြးမရတဲ့ အျပင္ လက္ဖက္ရည္တိုက္ရေသးတယ္။ တစ္ခါတိုက္ရင္ အနည္းဆံုး ၇၀၀ ကေန ၁၀၀၀ ၾကားကေတာ့ ေျပးမလြတ္ဘူး။ ဒီၾကားထဲမွာ ေယာက္ဖရာ လုပ္ကြာ ငါ့မွာ သံုးစရာမရွိလို႕ ပိုက္ဆံေလး ခ်ညး္ထားခဲ့ပါဦးဆိုရင္ ၁၀၀၀ ေလာက္က ပါသြားၿပန္ေရာ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေကာင့္ဆီက အေၾကြးမရခ်င္ေန ေနာက္ထပ္ေတာ့ အိတ္ထဲက ထပ္အပါခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး ဒီေကာင္ဆီကို မသြားျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ မသြားျဖစ္တဲ့ ႏွစ္လေလာက္အတြင္းမွာ ဒီေကာင့္နာမည္က ေက်ာက္ခဲၿဖစ္သြားၿပီ။ ေခါင္းကလဲ ကတံုးႀကီးတုန္းထားတယ္။ ကတံုးတုန္းတာနဲ႕ ေက်ာက္ခဲနဲ႕ ဆက္စပ္မႈမ်ား ရွိေနေလမလား။ ဒီေကာင္ကို ေမးတယ္ မေျပာဘူး။
သူမေျပာတာလဲ အျပစ္မရွိပါဘူး။ မင္းက ငဖြ ေကာင္ကြ ေလာေလာ ဆယ္ေက်ာက္ခဲ ဆိုတာ လွည္းတန္းက ေကာင္ေလာက္ပဲသိတာ မင္းကိုေျပာလိုက္ရင္ ရံုးကေကာင္ေတြမွာ သိကုန္းမွာတဲ့ေလ။
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ ဟုိလို အစ္ေမးဒီလို အစ္ေမးနဲ႕ ေမးေတာ့မွ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတဲ့ ေက်ာက္ခဲ ပံုျပင္ေလးရ ပါေတာ့တယ္

ေက်ာက္ခဲ ေျပာတဲ့ ေမာင္ေက်ာက္ခဲ

ဒီလိုကြ . . .
ငါကလွည္းတန္း ထိပ္က ေငြေဒါင္းမင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ထုိင္ရင္းနဲ႕ ေဆာ္ေလးေတြကို ေငးခြင့္ရာတာေတာ့ ငါတို႕လွည္းတန္းသားေတြရဲ႕ ဘ၀ေပးကုသိုလ္ေပါ့ကြာ။ မင္းသိတဲ့ အတိုင္း ငါကလဲ အဲဒီေငြေဒါင္းမင္းဆိုင္မွာ ညေနတုိင္း သြားသြားထိုင္ၿပီး ေက်ာင္းဆင္းရံုးဆင္း ေကာင္မေလးေတြကို ငမ္းငမ္းေနၾက။ ေနာက္ဆံုး လက္ဖက္ရည္ဖိုးမရွိရင္ေတာင္ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ၿပီး ထိုင္ငမ္းတယ္။
ငါအဲလို ငမ္းတဲ့ အထဲမွာ ေန႕တိုင္းေတြ႕ေတြ႕ ေနရတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို စိတ္၀င္စား မိတယ္ကြ။ သူကအလြန္ဆံုးရွိမွ ၁၇ ၊ ၁၈ ေလာက္ပဲရွိဦးမွာ။ ေနာက္ေတာ့ သူ႕အိမ္ကို အေနာက္က လိုက္ေခ်ာင္း။ အဲဒီက တစ္ဆင့္တက္ေတာ့ နာမည္လိုက္ေမး တာေပါ့ကြာ။ သူက KMD မွာ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းတက္တာ။ ငါလဲ ေက်ာင္းတက္ ေက်ာင္းဆင္းကို ေစာင့္ၿပီး စကားလိုက္ေျပာတာေပါ့ကြာ။ ပထမ ေလးရက္ကေတာ့ လံုး၀အိုေကတယ္ကြ။ အေျခ အေနမဆိုးဘူးေပါ့ကြာ။ ဇတ္လမ္းကေတာ့ ငါးရက္ေျမာက္တဲ့ ေန႕မွ စတာပဲကြ။
အဲဒီေန႕က သူသင္တန္းသြားတာကို မမွွီလိုက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သင္တန္းဆင္းမဲ့ အခ်ိန္ေလာက္ကို KMD ေအာက္ကေန ေစာင့္ေနတယ္။ ေကာင္မေလးက သင္တန္းက ဆင္းေတာ့ ငါက လိုက္သြားတယ္။ ငါ့ကို မလိုက္ခဲ့ နဲ႕လို႕ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါကဆက္လိုက္ သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ ့ေကာင္မေလးက Mr. Brown ဆိုင္ထဲ၀င္သြားတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မင္းသိတဲ့ အတိုင္းကြ ငါကငမြဲ ပိုက္ဆံမပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လိုက္၀င္လို႕ မရဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ငါ့နဲ႕သိတဲတစ္ေကာင္ကိုေတြ႕လို႕ ပိုက္ဆံ ၂၀၀၀ ေတာင္းၿပီး ဆိုင္ထဲကိုလိုက္၀င္လိုက္တယ္။ ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ေကာ္ဖီမွာေနတာကိုေတြ႕တယ္။ ဒါနဲ႕ ငါလဲ သူ႕လိုပဲ ေကာ္ဖီမွာလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး ငါကိုလဲ ေတြ႕ေရာ ေတာ္ၿပီ ဆိုင္မွာ မေသာက္ေတာ့ဘူး ခြက္ကေလးနဲ႕ ထည့္ေပးလို႕ ေျပာတယ္။ ငါလဲ သူ႕လိုပဲ ခြက္ကေလးနဲ႕ ထည့္ေပးလို႕ လိုက္ေျပာတယ္။ ေကာင္မေလးက အရင္မွာတာဆိုေတာ့ သူကအရင္ရသြားတာေပါ့ကြာ ။ သူကခြက္ေလး ကိုင္ၿပီးထြက္သြားတယ္။ ငါကပိုက္ဆံ အမ္းတာ ေစာင့္ယူၿပီး ဆိုင္အျပင္ကိုထြက္ခဲ့ေတာ့ သူ႕ကိုမေတြ႕ေတာ့ဘူး။ ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲလို႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ဟိုဘက္ေပါက္ကေန ဆိုင္ထဲမွာ ၀င္ထိုင္ေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ငါက ဆိုင္အျပင္ ေရာက္ေနၿပီ။ ျပန္၀င္လို႕ကလဲ မေကာင္းေတာ့ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ ငါကဆိုင္အျပင္ကေနပဲ သူ႕ကို show ၿပီးၾကည့္ေနတယ္။ သူကငါ့ကို လွ်ာထုတ္ျပတယ္၊ ေျပာင္ျပတယ္။ ငါလဲ သူ႕ကို ျပန္ေျပာင္ျပတယ္။
ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ ေကာင္မေလးဆိုင္ အျပင္ကိုထြက္လာတယ္။ ငါက သူ႕အေနာက္ကေန လိုက္သြားေတာ့ ငါ့ကိုလည့္ၾကည့္ၿပီး ဆက္မလိုက္ခဲ့နဲ႕တဲ့။ ငါကို ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႕ လာေျခာက္တယ္ကြ။ အဲေလာက္ေတာ့ ငါလဲသိတာေပါ့ကြ။ အဲေလာက္ေလးနဲ႕ ေၾကာက္ၿပီး ေနရင္ခဲ့ရင္ ငါ့ရဲ႕ Role ေအာက္သြားမွာေပါ့။ ငါလဲဂရုမစိုက္ဘူးဆက္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးက ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေျပာတယ္ မလိုက္ခဲ့နဲ႕တဲ့ သူု႕အေမလာႀကိဳမွာတဲ့။ မင္းစဥ္းစားၾကည့္ေလ ခ်ာတိတ္မေလး တစ္ေယာက္က ျဖဲေျခာက္တိုင္း ငါကေၾကာက္ၿပီး ဆက္မလိုက္ရင္ ငေပါႀကီး ျဖစ္ေနမွာေပါ့ကြ။ ဒါေၾကာင့္ ငါက ဂရုကိုမစိုက္ဘူး။
ေနာက္ေတာ့သူ လည္းတန္း ၂ လမ္းထဲကို ၀င္သြားတယ္။ ငါလဲ ဆက္လိုက္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ခပ္ခြာခြာေပါ့ကြာ။ ေစ်းေပါက္၀ ေရာက္ေတာ့ ကုန္းကုန္းနဲ႕ ၀င္သြားတာ ေတြ႕လိုက္တယ္ကြ။ ငါလဲ အဲဒီ ေစ်းေပါက္၀ ေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလး လက္ထဲမွာ ခဲႏွစ္လံုး ကိုင္ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ ခဲႏွစ္လံုးကို ခပ္ဆဆေလး ေျမာက္ေျမာက္ျပၿပီး ဘယ္ခဲ ၾကိဳက္သလဲတဲ့ ငါ့ကိုေမးတယ္။ ငါလဲ ရုတ္တရက္ႀကီဆိုေတာ့ နားမလည္ႏို္င္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဘးက လူေတြကလဲ ၀ိုင္းၾကည့္ေနတယ္။ ငါလဲ ရွက္ရွက္နဲ႕ ဒီခဲလို႕ ေျပာလိုက္တယ္။ ေျပာလဲ ေျပာလိုက္ေရာ ငါျပတဲ့ ခဲနဲ႕ ငါ့ရင္ဘတ္ကို အုန္းခကဲ ပစ္လိုက္ေတာ့တာပဲ။
မင္းစဥ္းစားၾကည့္ကြာ ေစ်းနားမွာဆိုေတာ့ လူေတြကလဲ ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ငါလဲ ရွက္ကလဲရွက္ဆိုေတာ့ ဘာလုပ္လို႕လုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေျခအေန မဟန္ေတာ့ဘူးဆိုတာသိလို႕ မင္းမလိုက္ေစခ်င္ရင္ ကိုယ္မလိုက္ေတာ့ပါဘူးကြာ လို႕ေျပာၿပီး လည့္ထြက္ခဲ့တယ္။ ဆယ္လွမ္းေလာက္ ေလွ်က္ၿပီးေတာ့ အေနာက္က ေျပးလိုက္လာတဲ့ ေျခသံၾကားလို႕ လည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလး ျဖစ္ေနတယ္။ လက္ထဲမွာ ခဲတစ္လံုး က်န္ေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါလဲတစ္ခ်ိဳးထဲ လစ္ေတာ့မယ္လို႕ က်န္ကာရွိေသးတယ္ အဲဒီခဲတစ္လံုးနဲ႕ ငါ့ေၾကာကုန္းကို ပစ္ေတာ့တာပဲ။
ဇတ္လမ္းကေတာ့ ဒါပဲကြာ။ ငါလဲ ရွက္တာနဲ႕ ဆံပင္ရွည္ႀကီးဆိုေတာ့ ေစ်းနားကလူေတြ မွတ္မိမွာစိုးလို႕ ကတံုးတုန္းထားလိုက္ေတာ့တာပဲကြာ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ငါနာမည္က လွည္းတန္းမွာ ေက်ာက္ခဲ ျဖစ္သြားေတာ့တာပါပဲ။
ေဟ့ေကာင္ မင္းရံုးေရာက္ရင္မဖြနဲ႕ေနာ္ . . .

စာၾကြင္း။ ။ ေက်ာက္ခဲေရ ငါရံုးမွာ ဘယ္သူကိုမွ မေျပာဘူးကြ အခုဟာက ဘေလာ့ဂ္မွာ ေရးတာ။ ဘယ္သူမွ သိဘူးေနာ္ :P