ေမွ်ာင္လင့္ခြင့္

ခ်စ္သူေရ နင့္ကိုခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း စကၠဴေပၚမွာခ်ေရးရင္ ကမၻာေျမမွာ ၀ါးပင္ေတြမ်ိဳးတုန္းကုန္လိမ့္မယ္


အဲဒီအခါမွာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မရွင္က တရားစြဲခ်င္စြဲလိမ့္မယ္၊ ပ်င္းမနားမွာ ျမစ္ခ်င္လုပ္ေရာင္းသူေတြ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္သြားၾကမယ္၊ အညာသားေတြ ကေတာ့ သူတို႕ကို ေရငန္ေသာက္ၿပီး ျမစ္ေျခာက္စားတဲ့လူ လို႕ေျပာခံရတဲ့ ဘ၀ကေနလြတ္ေျမာက္ၾကလိမ့္မယ္၊ ယိုးဒယားက ဖိုင္ဘာစက္ရံုးႀကီးေတြ ေန႕ျခင္းညျခင္း သူေဌးျဖစ္ကုန္မယ္၊ ဘင္လာဒင္လဲ ေရအိမ္သံုးစရာ ဒုတ္ခေနာင္းရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။
အဲဒီအခါမွာ အ၀ါေရာင္ဂ်ာနယ္ေတြ ေပ်ာက္သြားလို႕ ဂ်က္ကီခ်မ္းက ေကာင္းခ်ီးေပးလိမ့္မယ္၊ လမ္းေဘးက အႏႈကေတာ့ တူနဲ႕ မစားရလို႕ စိတ္ဆိုးေကာင္း ဆိုးပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္ခ်စ္သူ ဒါေတြကအေရးမပါဘူး အေရးႀကီးတာက နင့္အေပၚမွာ ငါဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာကို သိဖို႕ပါပဲ

ခ်စ္သူ . . .

ညကေမွာင္တယ္ ေမွာင္တဲ့ညမွာ အလင္းေရာင္မရွိဘူး ဖန္တီးတဲ့အလင္းေတြမလာၾကဘူး၊ ငါက မီတာခမေဆာင္ဘူး မီးစက္လဲမ၀ယ္ႏိုင္ဘူးေလ၊ ဖေရာင္းတိုင္ထြန္းဖို႕ မီးျခစ္ဆံ ပါမလာဘူး၊ လမင္းသာဖို႕ ႀကံႀကမၼာမုန္တိုင္းေတြ ေႏွက္ယွက္ေနတယ္
ဒါေပမယ့္ခ်စ္သူ ေမတၱာရွင္တစ္ေယာက္က ထြန္းညွိေပးမဲ့ အလင္းတစ္ခုကိုေတာ့ ငါေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္

ခ်စ္သူ နင္ဟာ ငါ့ဘ၀ရဲ႕ အစိုးရမီတာလား မီးစက္လား ေမတၱာရွင္ေလးေလလား

ဆက္ေမးပါရေစခ်စ္သူ အစိုးရမီတာဆိုရင္ တစ္လကိုဘယ္ေလာက္ ေဆာင္ရမွာလဲ၊ မီးစက္တလံုးဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ ပိုက္ဆံစုရမွာလဲ
ေျပာျပပါခ်စ္သူ
( ငါမတတ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ စိတ္ကူးေလးေတာ့ ယဥ္ပါရေစ )


ေမတၱာရွင္လားခ်စ္သူ
ဆက္ေျပာပါ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ငါ့ဘ၀ထဲကို ထြန္းလင္းေပးထားမွာလဲ . . .