ျမင္းတစ္ေကာင္ျဖစ္ဖို႔

ဆရာေဖျမင့္ ေရးသည့္ ဂ်ီးနိယပ္ ဆိုသည့္ စာအုပ္ကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ဖူးၾကပါလိမ့္မည္။ မဖတ္ဖူးေသး လွ်င္လည္း ဖတ္ၾကည့္ဖို႔ တိုက္တြန္းလိုပါသည္။ ထိုစာအုပ္ကို ဖတ္ဖူးလွ်င္ စာအုပ္၏ ဆိုလို ရင္းကို အသက္သြင္းထားသည့္ ျမင္းႏွင့္ဘဲ ပံုျပင္ကိုလည္း မွတ္မိၾကပါ လိမ့္မည္။ ထိုစာအုပ္ကို ဖတ္ခဲ့ဖူးသည္မွာ အေတာ္ၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုပံုျပင္ေလးကို ႀကိဳက္လြန္းေသာေၾကာင့္ မွတ္မိေနပါ ေသးသည္။

ထိုပံုျပင္အရ ျမင္းႏွင့္ဘဲတို႔ စကားစစ္ထိုးၾကသည္။
ဘဲကေျပာသည္
ငါသည္ ေရလည္းကူးတတ္သည္ လမ္းလည္း ေလွ်ာက္တတ္သည္ မိုးေပၚလည္းပ်ံႏိုင္။ သင္သည္ (ျမင္းကိုေျပာျခင္းျဖစ္သည္) ကုန္းေပၚတြင္သာ ေျပးႏိုသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။
ဆိုလိုသည္မွာ ျမင္းသည္ သူ႔ေလာက္ (ဘဲ) ေလာက္မေတာ္ဟု ေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဘဲတစ္ေကာင္ႏွင့္တူသည္။

ကြန္ပ်ဴတာ အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ သိသည္ တတ္သည္၊ ဓတ္ပံု အေၾကာင္း သိသည္ တတ္သည္၊ ကင္မရာ အေၾကာင္း သိသည္ တတ္သည္၊ ေက်ာက္ဖရံုယို လုပ္နည္း၊ ပန္းခ်ီ၊ ဂရမ္ဖစ္ ဒီဇိုင္း၊ စာနယ္ဇင္း ပညာ၊ ၀တၳဳေရးျခင္း၊ ပံုျပင္ေျပာျခင္း၊ အိပ္သံုး အီလထေရာနစ္ ပစၥည္းမ်ားကို ျပဳျပင္ျခင္း၊ စာအုပ္မ်ား အေၾကာင္း၊လကၡဏာ အစရွိသည့္ အရာမ်ား အေၾကာင္းကို သိသည္တတ္သည္။ ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ အေၾကာင္းအရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သိသူ တတ္သူျဖစ္သည္။

ျမင္းကျပန္ေျပာသည္
မင္း(ဘဲကိုရည္ညႊန္းသည္) ငါး တစ္ေကာင္ကို ကူးႏိုင္သလား၊ ေရကူးတတ္တယ္ဆိုတာ ေရၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ကန္ေရျပင္မွာ ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႕ ကူးတတ္တာ မဟုတ္လား၊ တကယ္လို႔တာ လိႈင္းထန္တဲ့ ေရျပင္တစ္ခုမွာဆို မင္းမကူးႏိုင္ပါဘူး ေၾကာက္ၿပီး ထြက္ေျပးမွာပါ။
မင္းလမ္းေလွ်ာက္ တတ္တယ္ဆိုတာ လိမ္ဖယ္လိမ္ဖယ္နဲ႔ပါ၊ မင္းလူေတြလို ပီပီျပင္ျပင္ ေလွ်ာက္တတ္သလား၊ ဒါေၾကာင့္ လမ္းကို ပီပီျပင္ျပင္ မေလွ်ာက္တတ္တဲ့ လူေတြကိုေတာင္္ ဘဲသြားသြားတယ္လို႔ အခ်င္းခ်င္း ေျပာၾကတယ္။
မင္းပ်ံႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေျမျပင္ရွပ္ၿပီး ဖလပ္ဖလပ္ပ်ံရံုပါပဲ။ ငွက္ေတြလို ေကာင္းကင္မွာ ပ်ံႏိုင္သလား။

ငါကေတာ့ ေျပးတာ တစ္ခုပဲ တတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုန္းေပၚမွာရွိတဲ့ သတၱ၀ါေတြထဲမွာ ၿပိဳင္ေျပးၾကမယ္ဆိုရင္ ငါကဘုရင္ပဲ။ ငါၾကြားၾကြားေလး တစ္ခ်က္ခုန္လိုက္ရံုနဲ႔ ငါခႏၵာကိုယ္မွာ ႀကြက္သားေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ ရွိတယ္ဆိုတာ သိႏိုင္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ျပည္ပ တစ္ေနရာမွာ အလုပ္သြားလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးမိသည္။ ထိုအခါ ျပည္ပေရာက္ ရင္းႏွီးသူမ်ား ထံတြင္ စံုစမ္းၾကည့္သည္။ မင္းတို႔ဆီမွာ ငါဘာလာလုပ္လို႔ ရႏိုင္မလဲ။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ကြန္ပ်ဴတာကို တတ္သည္ . . . .
မင္းပရိုဂရမ္ ေရးတတ္လား
အင္း တက္ေတာ့တက္ဖူးတယ္ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ မေရးတတ္ဘူး
၀က္ပိတ္ေရးတတ္လား
ေရးတတ္ဘူး
ဒီဇိုင္းေရာ
ဖိုတိုေရွာ့ေတာ့ သံုးတတ္တယ္ ေနာက္ပိုင္း တူးေတြ မသံုးတာၾကာေတာ့ တစ္ခုခုလုပ္ခ်င္ရင္ စာအုပ္ျပန္လွန္ ေနရတယ္ကြ

ကၽြန္ေတာ္သည္ စီးပြားေရး တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္
စာရင္းကိုင္ရသလား . . . .
ေက်ာင္းမွာ သင္တာေလာက္နဲ႔ မင္းသိတဲ့ အတိုင္းပဲကြာ၊ အျပင္က အေကာင့္လိုင္းေတြလဲ ဆက္မဆက္ျဖစ္ဘူး

ကၽြန္ေတာ္ ဓာတ္ပံုရိုက္တတ္သည္
ISO တုိ႔ အပါခ်ာတို႔ကို အလင္းေရာင္ ဘယ္ေလာက္မွာ ဘယ္ေလာက္ထားသင့္လဲ
သိဘူးဗ်၊ ရိုက္ဆိုရင္ေတာ့ ရိုက္လိုက္တာပဲ၊ အျမဲတမ္း ကင္မရာကို ပရိုဂရမ္ ဒါမွ မဟုတ္ ေအာ္တိုမွာ ထားရိုက္လိုက္တယ္

ကၽြန္ေတာ္ အိမ္သံုး အီလက္ထေရာနစ္ ပစၥည္းေတြ ျပင္တတ္သည္
ပန္ကာ ကြိဳင္ကၽြမ္းသြားတာ ပတ္တတ္လား
အဲေလာက္ထိ တတ္ဘူး၊ ဘယ္အစိတ္ပိုင္းက ပ်က္ေနလို႔ အလုပ္မလုပ္တာ ဆိုတာေလာက္ပဲ သိတယ္

လကၡဏာလဲ ေဟာတတ္တယ္ဆို ငါဘယ္ေတာ့ အိမ္ေထာင္က်မွာလဲ
အေလာက္ထိေတာ့ မေဟာတတ္ဘူး၊ အိမ္ေထာင္ေရး လမ္းေၾကာင္း ေကာင္းမေကာင္း ဆိုတာေလာက္ပဲ သိတယ္

ကၽြန္ေတာ္သည္ ထိုကဲ့သို႔ ဘဲတစ္ေကာင္ႏွင့္ တူေသာလူ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ဘဲတစ္ေကာင္ေလာက္သာ သိေသာ ပညာမွ်ျဖင့္ လူၾကားသူၾကား (ကိုယ့္ေလာက္မသိသူမ်ား) အေရွ႕တင္ အသံေကာင္းဟစ္ရံုမွ် လြဲ၍ ေအာင္ျမင္တဲ့ ဘ၀တစ္ခု သြားဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္မလာပါ။

ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ ျမင္းတစ္ေကာင္ ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရဦးမည္။

ျမင္းတစ္ေကာင္လို တစ္လိုင္းသန္ သြားဖို႔ဆိုလွ်င္ အခ်ိဳ႕ ေသာ အေၾကာင္းရာမ်ားကို ေရြးခ်ယ္၍ အခ်ိဳ႕ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို စြန္႔လြတ္ရမည္။ ထိုအခါ ဘာကို ေရြးလို႔ ဘာကိုစြန္႔လႊတ္ ရမည္နည္း။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဘယ္အရာကိုမွ် မစြန္႔လြတ္ခ်င္ပါ။ သို႔ရာတြင္ မတတ္ႏိုင္ပါ။ ၀ါသနာလည္း ပါ အက်ိဳးရွိသည့္ (ပိုက္ဆံတစ္ခုတည္းကို ေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ) အရာမ်ား ဆီသို႔သာ ဦးတည္ ရေပေတာ့မည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ မူရင္းပံုျပင္ကို ခ်ံဳ႕ေရးလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပံုျပင္၏ အဓိပၸယ္ႏွင့္ အႏွစ္အရသာမ်ား ေပ်ာက္ျပက္သြားပါက ကၽြန္ေတာ္၏ ညံ့ဖ်င္းမႈသာလွ်င္ျဖစ္သည္။