Art is My Life: အလြမ္းေတြၾကြင္းတဲ့ပုစာၦ

Wednesday, July 08, 2009

အလြမ္းေတြၾကြင္းတဲ့ပုစာၦ

ေခ်ာင္းတစ္ဘက္ကမ္း
သခၤ်ဴိင္းေျမမို႔မို႔ေလးမွာ
နင့္ဇတ္ေၾကာင္းတစ္ခုလံုးေျမခ်တဲ့ေန႔က
မုဆိုးဖိုတစ္ေယာက္နဲ႔သူ႕အရန္တပ္သားေတြ
ဟီးခ်လို႔ငိုၾကတယ္။

လက္တစ္ဖက္ျပတ္ခါစလူလိုပါပဲ
နင္မရွိလည္းနင္ရွိတယ္
နင္မထိလည္းနင္ထိတယ္
ဖမ္းဆုတ္လို႔မရတဲ့လြမ္းေမာမႈေတြနဲ႔
ငါ့အလြမ္းေတြရုိးတံရွည္ခဲ႔။

ေန႔သစ္ဟာဘယ္ေတာ့လင္းပြင့္လာမွာလဲလို႔
နင္နဲ႔ငါၿပိဳင္တူတြက္ခဲ႔တဲ့ဂဏန္းပုစာၦမွာ
အၾကြင္းေတြမ်ားစြာကိုနင္ထားရစ္ေတာ့
သူတို႔ေတြေသာက္သံုးဖို႔ငါ့လက္ညိွဳးကႏို႔မထြက္တာ
ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေခါက္ေခါက္တံခါးရြက္ေတြပြင့္မလာတာနဲ႔ပဲ
ဒုကၡနဲ႔လက္ဆက္ျပီးသားျဖစ္မတဲ့လား။

မိုးခါးေတြမြန္ေနေအာင္ရြာလည္း
ငါ့ရင္ထဲမွာေတာ့ နင္ဟာနင္ပဲ
သူတို႔ေတြရဲ႕ႏွလံုးသားကိုလည္း ထိုးကန္းမပစ္ရက္ဘူး။

အခုလည္းဘာရယ္မဟုတ္ဘူး
ေကာင္ကင္ကိုေမာ့ၾကည့္မိတိုင္း နင့္ကိုလြမ္းတယ္။

စိုးမိုးသြင္

3 comments:

Nay Lin said...

ဒီကဗ်ာေလးကို ၾကိဳက္တယ္။ ေသခ်ာဖတ္သြားတယ္

MANORHARY said...

လြမ္းပါတယ္ဆိုမွ
သူကတေမွာင့္
း(

khin oo may said...

အမယ္မင္း အသိေနာက္က်ေလၿခင္းဖစ္သြားဘီလား။ တု႕ိၿကြားေနတာ ၿကာလွၿပီ။