လမ္းျဖတ္ကူးမဲ့ ႏွလံုးသားေလးသို႕

ႏွလံုးသားေလးေရ ဘ၀ရဲ႕ အစမွာေတာ့ တစ္ကိုယ္တည္း ဆိုတဲ့ ပလက္ေဖာင္းေလးမွာ ေလွ်ာက္ေနတာေပါ့။
အရြယ္ ေရာက္လာ ၿပီဆိုေတာ့လဲ စံုတြဲ ပလက္ေဖာင္းေလးကို မင္းကူးခ်င္မွာပဲေလ ငါမတားပါဘူး သဘာ၀ပဲကိုး

ဒါေပမယ့္ မင္းကိုမွာ ေျပာခ်င္တာေလးေတြ မွာၾကားပါရေစကြာ

တစ္ကိုယ္တည္းေလွ်က္ရတဲ့ ပလက္ေဖာင္းနဲ႕ စံုတြဲေလွ်က္တဲ့ ပလက္ေဖာင္း ႏွစ္ခုၾကားမွာ အေ၀းေျပး ကားလမ္း ႀကီးတစ္ခု ျခားထားတယ္

အဲဒီလမ္းမႀကီးကို ကူးမယ္ဆိုရင္ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ မရွိဘူး၊ ဒါေပမယ့္ မီးပိြဳင့္တစ္ခု ကိုေတာ့ သတိထားမိရင္ မင္းေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္
လမ္းကူးေတာ့မယ္ ဆိုရင္ မီးပိြဳင့္ကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ မီးစိမ္းေနလား.... မီး၀ါေနလား.... မီးနီေနလား.....
မီး၀ါေနရင္ သြားမကူးနဲ႕ ဒါဏ္ရိုက္ခံရ လိမ့္မယ္
နီေနရင္လည္း သြားမကူးနဲ႕ အခန္႕မသင့္ရင္ ပြဲျခင္းၿပီး ေသသြားႏိုင္တယ္
စိမ္းေနရင္ေတာ့ အျမန္ဆံုးတာ ကူးေပေတာ့ မင္းစဥ္းစားေနလို႕ ၾကံ႔ၾကာရင္ မီးပြိဳင့္ဆိုတာ ျပန္နီခ်င္ နီသြားတတ္မ်ိဳးကြ
တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ့လဲ လူေတြက ၀ါေနတဲ့ မီးကို လတ္ထိုးၿပီး ကူးၾကတယ္
မီးနီျပေနရင္လဲ စြန္႕စြန္႕စားစား ကူးတတ္ၾကတယ္ အဲဒါကလဲ ရင္ခုန္စရာ တစ္မ်ိဳးေကာင္းတာပဲ ကြ
ဒါေပမယ့္ မင္းကေတာ့ အခုမွ စၿပီးကူးမွာ ဆိုေတာ့ မီးနီေနရင္ မကူးပါနဲ႕ ကံမေကာင္းလို႕ မဆင္မျခင္ ေမာင္းတဲ့ လူေတြနဲ႕ ေတြ႕ရင္ မီးစိမ္းမွာ ကူးတာေတာင္ တိုက္ခံရတတ္တယ္

ေၾသာ္တစ္ခုေတာ့ မွာလိုက္ဦးမယ္
လမ္းကူးခါနီးမွာ မ်က္စိကို အိုင္းတက္ စစ္သြားဦးေနာ္ တခ်ိဳ႕က ကာလာ ဘလိုင္းျဖစ္ေတာ့ မီးနီကို မီးစိမ္းထင္ၿပီး ကူးတတ္ၾကလို႕
ဒါပဲေနာ္ ကံေကာင္းပါေစ . . . .