ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေျခလွမ္းမ်ား

အျဖဴေရာင္သက္တံ ကဗ်ာရြတ္ပြဲမွ
ျမင့္မိုးေအာင္ ေရးဖြဲ႕သည့္ ကဗ်ာ


ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေျခလွမ္းမ်ား

ကေလးတစ္ေယာက္ ငုိေနတယ္
ခ်ဳိင့္ခြက္မ်ားတဲ့ လမ္းေပၚမွာ သူေခ်ာ္လဲသြားခဲ့တယ္

ကေလးတစ္ေယာက္ ငုိေနတယ္
လြယ္အိတ္အေပါက္ထဲကေန
သူ႔ခဲတံေလးက်ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္

ကေလးတစ္ေယာက္ ငုိေနတယ္
ညစာခ်က္ေကၽြးမယ့္ သူ႔အေမ
အိမ္ျပန္ေနာက္က်လုိ႔ေနတယ္

ကေလးတစ္ေယာက္ ငုိေနတယ္
ခုတိမရပ္ေသးတဲ့ မုိးသဲထဲမွာ
သူအဖ်ားနဲ႔ခ်မ္းေနတယ္

ကေလးတစ္ေယာက္ ငိုေနတယ္
ေခြးတစ္ေကာင္လုိက္လုိ႔ ေျပးရင္းနဲ႔
သူေရာင္းေနတဲ့ ဖရဲသီးဗန္းကေလး
သဲေတြထဲကုိ က်သြားတယ္

မင္းလဲၾကားရတယ္ ငါးလဲၾကးရတယ္
ကေလးတစ္ေယာက္ ငုိေနတယ္
အနားမွာလဲၾကားရတယ္ အေ၀းကလဲၾကားရတယ္
ကေလးတစ္ေယာက္ ငုိေနတယ္

မငုိပါနဲ႔ေတာ့ ကေလးရယ္
ႏွစ္သိမ့္စကားေလးတစ္ခြန္း
တစ္ေယာက္ကေျပာလုိက္တယ္
မငုိပါနဲ႔ေတာ့ ကေလးရယ္
ေႏြးေထြးတဲ့လက္တစ္ဖက္
တစ္ေယာက္ကကမ္းလုိက္တယ္

တစ္ေယာက္က ေတြးမိတယ္
အလင္းေရာင္ေတြ မျဖန္႔က်က္ခဲ့ဘဲ
ဘယ္ၾကယ္စင္ေလး တစ္ပြင့္မွ
ကမၻာေျမကုိ စြန္႔ခြာမသြားသင့္ဘူး

တစ္ေယာက္က ေတြးမိတယ္
ေမႊးရနံ႔ေတြ မလႊင့္ထုတ္ခဲ့ဘဲ
ဘယ္ပန္းပြင့္ေလးတစ္ပြင့္မွ
ကမၻာေျမကုိ ခ်န္ရစ္မထားခဲ့ဘူး

တစ္ေယာက္ေျပာဖူးတယ္
အလင္းဆုံးၾကယ္စင္ေတြေတာင္မွ
တိမ္ညိဳေတြေနာက္မွာ အၾကာႀကီး
လမ္းေပ်ာက္မသြားေအာင္ ခရီးဆက္ရေအာင္

တစ္ေယာက္ကေျပာဖူတယ္
အေမႊးဆုံးပန္းပြင့္ေတြေတာင္မွ
မုန္တုိင္းေတြၾကားမွာ အၾကာႀကီး
ေၾကြက်မသြားေအာင္ အားတင္းၾကရေအာင္

ကေလးေရ ေျခတစ္လွမ္းေလာက္
ေရွ႕ကုိလွမ္းလုိက္ပါ
မင္းရဲ႕ျမင္ကြင္းေတြ နည္းနည္းေတာ့ေျပာင္းသြားမွာ
ေျခတစ္လွမ္းေလာက္ ေနာက္ထပ္လွမ္းလုိက္ပါ
မင္းရဲ႕ျမင္ကြင္းေတြ ပုိၿပီးေတာ့ေျပာင္းသြားမွာ

ေျခလွမ္းေတြအမ်ားႀကီးေရာက္တဲ့အခါ
ကမၻာအသစ္တစ္ခု မင္းေရွ႕ကုိေရာက္လာမွာ
ကမ္းေနတဲ့လက္ကုိ ဖမ္းဆုပ္ကာ
ေျခတစ္လွမ္းေလာက္ လွမ္းလုိက္ပါ......