သာသနာ ဖ်က္သူမ်ား

ကြၽန္ေတာ္ရန္ကုန္ ေရာက္ခါစက ေရႊတိဂံုဘုရား ကိုဖူးၿပီး ေျမပေဒသာ ကြၽန္းဆီသို႕ ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေျမပံုအားကိုးနဲ႕ သြားတာဆိုေတာ့ ေျမပေဒသာကြၽန္းကို မေရာက္ပဲ ဗဟန္းသံုလမ္း ဘက္ကို ေရာက္သြားပါတယ္။ အခ်ိန္ကေတာ့ ေန႕လည္ ႏွစ္နာရီေလာက္ရွိၿပီ လို႕ထင္ပါတယ္။
ဗဟန္းသံုးလမ္း ကားမွတ္တိုင္နားေလးကို ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တစ္ခါမွ မသိတဲ့ ဦးပုဇင္းႏွစ္ပါးက ၿပံဳးျပပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္လည္း လိုက္ၿပံဳးျပပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ ဆီကိုထလာၿပီး ဒကာေလး ဦးဇင္းတို႕ ဘုရားဖူးလာရင္းနဲ႕ ဗိုက္ဆာလာလို႕ အေအးဖိုးေလးကပ္ပါဦးတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ပိုက္ဆံ ႏွစ္ရာတန္ေလး တစ္ရြက္ထုပ္ၿပီး ကပ္လိုက္ပါတယ္။ ဦးဇင္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆုေတြမ်ိဳးစံုေအာင္ေပးၿပီး ထြက္သြားပါေလေရာ။ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဘာသာတရားကို တရိုသေသနဲ႕ ကိုင္းကိုင္းရိုင္းရိုင္း ရွိတာေၾကာင့္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ လႈခြင့္ရလိုက္လို႕ ၀မ္းသာပိတိျဖစ္မိပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ကြၽန္ေတာ္က ေရတာရွည္လမ္းသစ္ ထဲမွာေနတာ။ ဘယ္မွ မသြားတတ္ေတာ့ ဘုရားေပၚပဲအျမဲလိုလို တက္ျဖစ္တယ္။ ဘုရားေပၚကို မေရာက္တဲ့ေန႕ကို မရွိဘူး။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ ေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ၾကားေတာရ လမ္းကေနတက္ၿပီး အာဇာနီလမ္း ေပၚကိုေရာက္ေတာ့ ေသြးေဆးကန္ဘက္ကေန အရင္ေန႕က ဦးဇင္းႏွစ္ပါ လမ္းေလွ်ာက္ လာတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ျမင္ေတာ့ၿပံဳးျပၿပီး ႏုတ္ဆက္ပါတယ္။ ေၾသာ္အရင္ေန႕က ငါပိုက္ဆံ ကပ္လိုက္တာ မွတ္မိလို႕ ၿပံဳးျပတာထင္ပါတယ္ ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ျပန္ၿပံဳးျပပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လဲ ၿပံဳးျပၿပီးေတာ့ ဒကာေလးဒကာေလး ဦးဇင္းတို႕ဘုရားဖူးလာတာ ဒကာေတြနဲ႕ လူစုကြဲသြားလို႕ မြန္းတည့္အမွီ ဆြမ္းဘုန္းေပးဖို႕ ပိုက္ဆံကပ္ပါဦးတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ဒီေလာက္ဆိုေတာ့ သေဘာေပါက္သြားၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ အရင္ေန႕ကေတာင္ အေအးဖိုးႏွစ္ရာ ကပ္လိုက္တယ္ေလ အခုလဲ ကပ္ရဦးမွာလို႕ ေမးလိုက္တယ္။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ စလံုး သူတို႕ဘာသာ သူတို႕ရွိန္ၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္နဲ႕ ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
သိမ္ႀကီးေစ်းဘက္မွာ ၾကံဳေတြ႕ရတာပါ ကိုယ္ရင္ေလးႏွစ္ပါး အသက္ကေတာ့ တစ္ပါးက ဖိနပ္ျပတ္ေလးကိုင္ၿပီး ဆိုင္ေတြကို တဆိုင္၀င္တဆိုင္ထြက္ ဒကာမႀကီး ကိုရင္ဖိနပ္ျပတ္သြားလို႕ ဖိနပ္ဖိုးေလး လႈပါဦးဆိုၿပီး လုိက္ေတာင္းေနတာ ကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ျမင္ခါစကေတာ့ လႈခ်င္စိတ္ေပါက္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစ်းသည္ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္သတိ၀င္သြားပါတယ္။ ကိုယ္ရင္ေတြကလဲ ေစ်းထဲမွာ ဖိနပ္က ျပတ္ျပတ္ႏိုင္လြန္းတယ္တဲ့။ ေနာက္စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ အဲလိုပဲ ကိုယ္ရင္ေတြ ဦးပုဇင္းေတြ ဖိနပ္ျပတ္ေလးကိုင္ၿပီး မၾကာခဏ ဖိနပ္ဖိုးအလႈခံေလ့ရွိပါတယ္တဲ့။
မႏၲေလးမဟာ ျမတ္မုနိကိုေရာက္ေတာ့ ေဆးစာအုပ္ေလးကို ကိုင္ထားတဲ့ ဥပုဇင္းတစ္ပါးကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီဥပုဇင္းက ေဆးစာအုပ္ေလးကိုျပၿပီး ဒီနားေလးက ေဆးခန္းတစ္ခုမွာ ေဆးလာကုတာပါတဲ့ ေဆးကုၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းကို ျပန္ရင္ဆြမ္းမမွီေတာ့မွာ စိုးလို႕ ဆ ြမ္းဖိုးေလးကပ္ပါဦးတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လဲ မသကၤာတာနဲ႕ မလႈပါဘူး။ ေၾကးေမာင္းၾကီးနား ေရာက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ဦးပုဇင္းတစ္ပါး ေစာေစာကလို ေဆးစာအုပ္ေလးကိုင္ၿပီး သူကေတာ့ တစ္မ်ိဳးေျပာတယ္ ေဆးခန္းသြားျပရာမွာမို႕ ေဆးဖိုးေလးကပ္ပါဦးတဲ့။ အင္းကြၽန္ေတာ္ပဲ အယူအဆမွားေလသလား တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ တကယ္ေဆးခန္းျပရတဲ့ ဥပုဇင္းႏွစ္ပါး ဘုရားေပၚမွာ ေရာက္ေနေလသလား ဆိုတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ မသိေတာ့ပါဘူး။
အဲဒါမ်ိဳးေတြ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတာကို ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကုန္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲေလာက္က အေျခအေန မဆိုးေသးပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ေတြဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ထိ အေျခအေနဆိုးလဲ ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ နယ္ဘက္က တခ်ိဳ႕ဘုန္းႀကီးေတြ ခ်ဲဒိုင္ခံပါတယ္။ ေကာ္မရွင္ေရာင္းတဲ့ ဒကာမေတြ ဒကာေတြကလဲ ဘယ္ဘုန္းႀကီးဒိုင္ မာတယ္ ဒါမ်ိဳးေျပာၿပီးေရာင္းၾကပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ သာသနာအလုပ္နဲ႕ ခ်ဲေရာင္းတာနဲ႕ ဘာဆိုင္လဲ သူမ်ား ဘာသာျခားေတြျမင္ရင္ သူတို႕ဘုန္းႀကီးေတြက ဒီလုိပဲဆိုတာမ်ိဳး ျမင္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ျမင္ျခင္းမျမင္ ျခင္းဆုိတာထက္ လုပ္သင့္မလုပ္သင့္ကို ဘုန္းႀကီးေတြ ျဖစ္ၿပီး မစဥ္းစားတတ္ၾကေတာ့ဘူးလား။ သက္ဆိုင္ရာ သာသနာပိုင္ အဖြဲ႕စည္းေတြကေရာ ဒီလိုပဲၾကည့္ေန ၾကေတာ့ေတာ့မွာလား။
အဲဒီထက္ပိုဆိုးတာက ခိုးစက္ေထာင္တာ။ ခိုးစက္ဆိုတာကေတာ့ သစ္ေတာေတြ ေပါတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ အထက္ပိုင္းဘက္မွာ အစိုးရဆီက တရား၀င္လိုင္စင္နဲ႕ မဟုတ္ပဲ သက္ဆိုင္ရာ မယကတို႕ သစ္ေတာတို႕ကို ပိုက္ဆံေပးၿပီး ေတာထဲက သစ္ပင္ေတြကို ခုတ္လဲ သစ္ခြဲတဲ့အလုပ္ကိုေျပာ တာပါ။ ၿပီးရင္ အဲဒီသစ္ေတြကို တရုပ္ျပည္ကို တရားမ၀င္ပို႕တဲ့ လူေတြဆီကို တဆင့္ျပန္ေရာင္ၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဘက္က တခ်ိဳ႕ေသာဘုန္းႀကီးေတြ အဲလိုလုပ္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးစက္ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ရံုတန္ရံု ရဲတို႕ မယက တို႕လဲ ပိုက္ဆံလာ မေတာင္းရဲေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္တခ်ိဳ႕ လူေတြကလဲ ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႕ နာမည္ခံခိုင္းၿပီး စက္ေထာင္တာမ်ိဳးေတြ လုပ္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီတေၾကာမွာ နာမည္ႀကီးတဲ့ ဘုနး္ႀကီးတစ္ပါး လို႕ေျပာရမလား သာသနာ့အေရျခံဳလူ တစ္ေယာက္လို႕ ေျပာရမလားပဲ သူဆိုရင္ မ်က္မွန္အနက္ႀကီးတပ္ ဆိုင္ကယ္စီးၿပီး သစ္၀ယ္မဲ့လူကို လိုက္စပ္ေနတာေတြကို မၾကာခဏေတြ႕ရပါတယ္။ ဆပ္ပလိုက္ခ်က္ ရွိလို႕ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ မေဆာင္းတဲ့လူကို ေမာ္ေတာ္ပီကယ္က ဖမ္းရင္ေတာင္ ဘုန္းႀကီးေတြ အုပ္ထုပ္မေဆာင္ပဲ ဆိုင္ကယ္စီးလာရင္ မဖမ္းရပါဘူး။ အဲဒါကို သူတို႕လဲ ဂုဏ္ယူေနၾကပါတယ္။
ေဒသခံ ဒကာေတြ ဒကာမေတြကလဲ သိသိႀကီးနဲ႕ကိုးကြယ္ေနၾကပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးဆိုတာ အက်င့္သီလကို သာမန္လူထက္ ေစာင့္ထိန္းရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဘုန္းႀကီးေတြကေတာ့ အက်င့္သီလ ေနရာမွာ သာမန္လူေလာက္ေတာ့င္ အက်င့္သီလ မရွိၾကပါဘူး။ ဒါကို ေဒသခံေတြကလဲ ကိုးကြယ္ဆြမ္းကပ္ ေနၾကပါေသးတယ္။ ဒီလိုသာ ဆက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ သိသိႀကီးနဲ႕ လစ္လီရႈၿပီး အဲဒီလိုလူေတြကို ကိုးကြယ္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ရဟန္းတု ရဟန္းေယာင္ သာသနာ့ အေရျခံဳေတြ တစ္ေန႕တစ္ျခား မ်ားမ်ားလာၿပီး သသာေတာ္ပ်က္စီးျခင္းသို႕ ဆိုက္ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။