အလင္းေရာင္မဲ့ ေသာရက္စြဲမ်ား

အလင္းေရာင္ဆိုတာ အမွန္တကယ္ရွိေနေပမယ့္ မ်က္ကန္းတစ္ေယာက္ အဖို႔ အလင္းေရာင္ကို ျမင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ မ်က္ကန္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ရက္စက္မႈ မ်ားသည္ အလင္းေရာင္ ျဖစ္သည္။

ေလာဘႀကီးတဲ့ လူေတြ အတဲ့ လူေတြ လိမ္ျငာျခင္း ခံရတတ္သည္။ ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေလာဘႀကီးသူ မဟုတ္ပါ။ သို႔ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ့၏ အတိတ္သမိုင္းမ်ားတြင္ လိမ္ျငာျခင္းခံ့ခဲ့ရသည့္ ဒဏ္ရမ်ားက အိပ္မေပ်ာ္ၾကေသးပါ။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ဒိုင္ေအာ္ဂ်ီးနစ္လို ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ မီးထြန္းၿပီး အမွန္တရားကို မရွာေဖြဖူးပါ။ သုိ႕ရတြင္ ရင္ခုန္သံမ်ားကို အကာကြယ္ ေပးမဲ့ ထီးတစ္ေခ်ာင္းအား လွ်ပ္စစ္မီး ေရာင္ေအာက္တြင္ ေတြ႕ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ ရင္ခုန္သံသည္ ႏွလံုးသားမွ လာေသာ္လည္း ထိုထီးသည္ စက္ရံုမွ လာေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္သည္ဆိုတာကိုေတာ့ သတိမထားမိခဲ့ပါေခ်။

ႏွလံုးသားသည္ လူျဖစ္သည္။ လူသည္ စဥ္းစာဥဏ္ရွိသည္။ လူတိုင္းသည္ ႏွလံုးသား တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ၾကသည္။ ထိုႏွလံုးသားသည္ လူသားတို႕ အတြက္လိုအပ္သည့္ ရင္ခုန္သံ၊ အခ်စ္၊ အမုန္း၊ သံေယာဇဥ္ အစရွိသည့္ ထုတ္ကုန္မ်ားကို အခမဲ့ ထုတ္ေ၀ေပးသည္။ သို႔ရာတြင္ စက္ရံုသည္ ထီးမ်ားကို အခမဲ့ ထုတ္ေ၀ေပးျခင္း မရွိပါ။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ႏွလံုးသားမွ ထုတ္ကုန္မ်ားကို အခမဲ့ ျဖန္႔ေ၀သူ ျဖစ္သည္ ။ စက္ရံုသည္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ယင္းမိန္းကေလးသည္ သူ႔ထီးမ်ားကို အလကားမေ၀ပါ။

ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ညလံုး မအိပ္ေတာ့ပါ။ တညလံုး မအိပ္ရေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေနာက္တက္ရက္တြင္ တေန႕လံုး အိပ္သည္။ အိပ္ေနစဥ္ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိမိတ္ထားသည္။ မိတ္ထားေသာ မ်က္လံုးမ်ားကို အလင္းေရာင္သည္ ေဖာက္၀င္ ႏိုင္စြမ္းအား မရွိရွာပါ။ ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ အလင္းေရာင္ မဲ့သြားသည္။ ထို႕ေနသည္ ျပကၡဒိန္ ထဲမွရက္စြဲ တစ္ခုျဖစ္သည္။