ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔မနက္ သင္တန္းတက္ဖို႕ရာ Sedona Hotel သို႕ အေျပးလွမ္းလို႕သြာခဲ့တယ္ . . .
ဒီသင္တန္းတက္ဖို႕ရာအတြက္ ခရီးထြက္ေနရာက အခ်ိန္မွီျပန္ခဲ့ရသလို စစ္တုယဥ္ၿပိဳင္ပြဲ ကိုလည္း လက္လြတ္ထားရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ သင္တန္းရွိရာ ရန္ကင္းခန္းမေရာက္ေတာ့ သင္တန္းကစေနတာ နာရီဝက္ေက်ာ္ေနၿပီ၊ ခန္းမထဲကိုဝင္လိုက္တာနဲ႕ ႏိုင္ငံျခားသားသင္တန္းဆရာက မင္းဘယ္ကလဲ ဘာလာလုပ္တာလဲတဲ့၊ သင္တန္းလာတက္တာပါ လို႔လဲေျပာေရာ ဝမ္းနည္းပါတယ္ ေနာက္ရက္လည္း လာစရာမလိုေတာ့ပါဘူးတဲ့
UN အဖြဲ႕စည္းတစ္ခုကေပးမည့္ Certificate တစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို ေက်ာခိုင္းသြားၿပီ
* * * *
အခ်ိန္ကား ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ရဲ႕ ေဆာင္းရာသီ နံနက္ခင္းတစ္ခု၊ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိမ္ေမာ က်ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကို အျပင္ကေန အခန္းတံခါးေခါက္ၿပီး စိုးရိမ္ႀကီးစြာ ႏိုးေနၾကသည္။
ေဟ့ေကာင္ထေတာ့ ကိုးနာရီးထိုးေတာ့မယ္ စာေမးပြဲမေျဖဘူလား
ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ေနၾကတယ္ထင္ၿပီး ဂရုမစိုက္ အိမ္ၿမဲအိပ္ေနသည္၊ သူတို႕ရဲ႕ေအာ္ႏိုးသံေတြက တျဖညး္ျဖည္းက်ယ္လာသည္၊ ဒီတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ဆက္အိပ္လို႕လဲမရေတာ့၊ နာရီကိုလမ္းၾကည့္ေတာ့ ပ်က္ေနသည္ ဟုတ္ေတာ္ရွိ မဟုတ္ေတာ္ရွိ အေဆာင္အျပင္ ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနကေတာ္ေတာ္ျမင့္ေနၿပီ၊ ဟာဟုတ္တယ္ေနာက္က်ေနၿပီး
ေဟ့ေကာင္ မ်က္ႏွာသစ္မေနနဲ႔ေတာ့ ဒီတိုင္းသြား Copy နဲ႕ေက်င္းသားကဒ္ ပါရင္ရၿပီ က်န္တာအေရးမႀကီးဘူး
သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေအာ္ဟစ္သတိေပးေနၾကသည္၊ ဟုတ္ပါသည္ အဲဒီေန႔က Major ဘာသာျဖစ္သည့္ Eco ေျဖရမည့္ေန႔၊ ျမန္မာႏွင့္ အဂၤလိပ္ကေျဖၿပီးသြားၿပီ၊ ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ အေဆာင္မွာက တစ္ေဆာင္လံုး Final နဲ႕ First Year သမားေတြ သူတို႕ေတြက ညေနပိုင္းမွေျဖရမွာ မနက္ပိုင္းေျဖရမဲ့ Second Year သမားက ကၽြန္ေတာ္တစ္ေရာက္တည္း၊ ဒီေကာင္ေတြက ညေနပိုင္းမွေျဖရမဲ့ လူေတြဆိုေတာ့ မနက္ေနျမင့္ေအာင္ ေအးေဆးအိပ္ၾကသည္၊ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ကိုႏိုးဖို႕ သတိမရၾက။
ဆိုင္ကယ္ကိုရပ္ၿပီး စာေမးပြဲခန္းထဲ ေျပးဝင္သြားေတာ့ ကိုးနာရီထိုးၿပီးလို႔ သံုးမိနစ္
ေဟ့ေဟ့ ဘယ္သြားမလို႕လဲ
ဟုဆိုကာ အခန္းေစာင့္ ဆရာမက ကၽြန္ေတာ္ကို လွမ္းတားသည္
စာေမးပြဲ ေျဖမလို႕
ဘာလို႕ေနက္ၾကေနတာလည္း
အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႕
ေျဖလို႕မရေတာ့ ဘူးနာရီဝက္ေက်ာ္ေနၿပီ
ဆရာမရယ္ သံုးမိနစ္ေလက္ေက်ာ္ တာနဲ႕မသိသာပါဘူးဗ်ာ
မရဘူး ဝင္ခြင့္မရွိဘူး
ေဘးအခန္းက အခန္းေစာင့္ ဆရာမေရာက္လာသည္
မဆင့္ မႏွစ္က ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ေနာက္က်တုန္းကေတာ့ ေက်ာင္သားေရးရာမွာ သြားေျပာလိုက္တာ ေျဖခြင့္ရသြားတယ္
လို႕ေဘးအခန္းေစာင့္ ဆရာမကေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းေစာင့္ဆရာမက ေခတၱ ေတြၿပီးစဥ္းစားေနသည္၊ ၿပီးေတာ့ သူ႕လက္ေထာက္ အခန္းေစာင့္ကို ေက်ာင္းသားေရးရာဌာန သို႕လြတ္လိုက္သည္
လြတ္လိုက္သည့္ဆရာမက ဆိုင္ကယ္ေလးႏွင့္ ထြက္သြားသည္။
ဆရာမထြက္ သြားတုန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္စဥ္ေရမရ ေလွ်ာက္ေတြးေနမိသည္။ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ေစာေစာကဆရာမ ျပန္ေရာက္လာသည္ ေက်ာင္းသားေရးရာဌာနမွာ ပါခ်ဳပ္ေရာက္ေနလို႔ မေျပာရဲတာနဲ႕ လည့္ျပန္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္
ဒါဆိုရင္ ပါခ်ဳပ္ကို ကၽြန္ေတာ့ ဘာသာကၽြန္ေတာ္ သြားေျပာမယ္ ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္းသားေရးရာ ဌာနကိုထြက္လာခဲ့သည္၊ ပါခ်ဳပ္ႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ ေနာက္က်ရတဲ့ အေၾကာင္းကို တရားဝင္စာေရးတင္ပါတဲ့
သို႕
ပါေမာကၡခ်ဳပ္
မံုရြာတကၠသိုလ္
မံုရြာတကၠသိုလ္ အေဆာင္ ဘီ အခန္းအမွတ္ ----- တြင္ ခံုအမွတ္ ----- ျဖင့္စာေမးပြဲ ေျဖဆိုေနသည့္ စီးပြားေရး တကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ ေက်င္းသား ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္စိုးေဇယ်ထြန္း သည္ အိမ္ေပ်ာ္ေနေသာေၾကာင့္ စာေမးပြဲ ေနာက္က်သြားပါသျဖင့္ ခြင့္လြတ္ ငွဲ႕ညွာေသာ အားျဖင့္ စားေမးပြဲ ေျဖဆိုခြင့္ျပဳပါရန္ ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။
ေလးစားစြာ
စိုးေဇယ်ထြန္း
ခံုအမွတ္ ၂စီး - -------
လက္မွတ္
ပါခ်ဳပ္က ကၽြန္ေတာ္ေရးထားေသာ စာကိုၾကည့္ၿပီး ေခါင္းခါျပသည္၊ သားဒီႏွစ္ေျဖလို႕မရေတာ့ဘူး
* * *
Sedona ဟိုတယ္က ျပန္ေရာက္ေတာ့ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္က ျဖစ္ရပ္အေၾကာင္း မွတ္တမ္းေရးထားတဲ့ ဒိုင္ယာရီေလးကို ဖြင့္ၾကည့္မိသည္၊ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အဲဒီေန႕က ႏိုဝင္ဘာလ ၂၈
Tuesday, November 28, 2006
ေနာက္က်ျခင္းမ်ား
ေရးသားသူ
စိုးေဇယ်ထြန္း
ေရးသားခ်ိန္
8:20 PM
2 comments:
ko soe.. kya naw lo pare pawt.. kya naw lell... :P
ကိုေရႊျမတ္ ေရငတ္ရင္လာေလ
Post a Comment