လူနဲ႕သစ္ပင္

ေရြးျမစ္ထဲကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ စေရာက္ေတာ့ ကမ္းေဘးနား ၀ဲယာတစ္ေလွ်ာက္က သစ္ပင္ေတြအားလံုး အပိုင္းပိုင္း လွဲၿပီး ညိဳးေျခာက္ေနသည္။ အပင္မွာ သစ္ရြက္ဆိုတာ ေ၀းစြ သစ္ကိုင္းမ်ား ပင္မရွိၾက။

မုန္တိုင္းၿပီးခါစ တစ္ပတ္ အၾကာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သစ္ပင္မ်ား ညိဳးေရာ္ေျခာက္ ေသြ႕ရံုမွ်မက ျမစ္ကမ္းပါး တစ္ေလွ်ာက္ ရြာပ်က္မ်ား လူေသ အေလာင္းမ်ား ကြ်ဲေသ ႏြားေတြ အေလာင္းမ်ားျဖင့္ အပုတ္နံ႕ေတြ ေထာင္းထေနၾကသည္။ ထိုစဥ္က ၾကည့္ေလရာ ေနရာတစ္ေလွ်ာက္မွာ အနိတၳာရံု မ်ားသာ ျဖစ္သည္။

* * * * *

ပင္လယ္၀တြင္ က်ားပိုက္ တန္းပါက ပိုက္တစ္ေဖာင္လွ်င္ တစ္ေရ (တစ္ပတ္) ကို ေငြ သံုးသိန္းမွ ေလးသိန္းခန္႕ အထိ ၀င္ၾကသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ဧရာ၀တီ ေရလုပ္သား အမ်ားစုသည္ ၀င္ေငြေကာင္းၿပီး ေငြေၾကး ခ်မ္းသာၾကမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႕တြင္ ကိုယ္ပိုင္ ပဲ့ေထာင္မ်ား စက္ေလွမ်ား ရွိၿပီး ရပ္ကြက္တစ္ခုစာ ေလာက္အက်ယ္ရွိေသာ ျပင္စလူဆိုသည့္ ကၽြန္းရြာေလးဆိုလွ်င္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ အစီးငါးဆယ္ေက်ာ္ခန္႕ရွိၿပီး၊ ကၽြန္းေသးေသးေလးမွာပင္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ စီးေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ေရလုပ္သားမ်ားတြင္ မရွိဆိုလွ်င္ အနည္းဆံုးေတာ့ သိန္း ငါးဆယ္ခန္႕ျဖင့္ လုပ္ငန္းလည္ပတ္ၾကၿပီး အခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ လယ္ဧက ေထာင္ခ်ီကာ ပိုင္ဆိုင္မႈ တန္ဖိုးေပါင္း သိန္းေပါင္း ေသာင္းႏွင့္ခ်ီကာ ခ်မ္းသာၾကသည္။ ထိုထဲမွ အခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ ရန္ကုန္တြင္ တိုက္မ်ား ကားမ်ား ၀ယ္ထားၾကၿပီး သားသမီးမ်ားကို ျပည္ပတြင္ ေက်ာင္းသြားထားသူမ်ားလည္း ရွိၾကသည္။

ထိုကဲ့သို႕ လက္ထဲမွာ ေငြသီးခဲ့သမွ်သည္ ကိုယ္ခႏၵာမွာ အ၀တ္စားေတာင္ မက်န္ေအာင္ ေန႕ျခင္းညျခင္း မ်က္လွည့္ျပလို ေျပာင္းလွဲသြားသည္။ မိသားစု၀င္ေတြ ေသၾကသည္။ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့မွ် ကုန္သြားသည္။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အႏၵာယ္ဆိုးက ေျခာက္လွန္႕လိုက္သည္။ ထိုအခါ အသက္ရွင္က်န္ ရစ္ခဲ့သူမ်ား အဖို႕ အနာဂတ္ကို ဘယ္လို ခရီးဆက္ရမည္ဆိုသည့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ားမွာလည္း ေ၀၀ါးသြားၾကသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ မုန္တိုင္းၿပီးခါစ အသက္ရွင္က်န္သူမ်ားသည္ ေငးေငးငိုင္ငိုင္ႏွင့္ အခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ ထမင္းစားဖို႔ပင္ ေလးဖင့္ေႏွးေကြးၾကသည္။

* * * * *

အခ်ိန္ေလးေတြ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ ေစတနာရွင္ေတြရဲ႕ ေဖးမကူညီမႈႏွင့္ သူတို႕ႀကံဳခဲ့ရသည့္ ၀မ္းနည္းဖြယ္ ျဖစ္ရပ္ဆိုးကို ေမ့ထားၿပီး သူတုိ႕ အနာဂတ္အတြက္ ရွင္သန္ရပ္တည္ဖို႕ရာ ဦးတည္လာသည္။ ထိုသို႕ အနာဂတ္ကို ဆက္ေလွ်ာက္ဖို႕ စဥ္းစားၿပီ ဆိုသည္ႏွင့္ အတိတ္က ေလွ်ာက္ခဲ့သည့္ လမ္းကို ျပန္ၾကည့္ၾကသည္ကေတာ့ လူတို႕၏ သဘာ၀ျဖစ္သည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ဧရာ၀တီ ေရလုပ္သား အမ်ားစုသည္ လက္ရွိဘ၀တြင္ ပိုင္ဆိုင္မႈ ဘာတစ္ခုမွ မက်န္ေတာ့သည့္ တိုင္ ေရႊထီးေဆာင္းခဲ့သည့္ အခ်ိန္က မာန္မာနေလးမ်ားကို ဆက္လက္ ရွိေနၾကသည္။ ထိုမာန္မာနေလးမ်ားေၾကာင့္ တခါတစ္ရံတြင္ ရြာသားအခ်င္းခ်င္း မေၾကမလည္ မျဖစ္တတ္ၾကသည္။

ပိုဆိုးသည္က ဧရာ၀တီ ေရလုပ္သားမ်ားသည္ သူတို႕ ပိုင္ဆိုင္မႈ အားလံုး ေန႕ျခင္းညျခင္း ပ်က္စီးသြားသလို၊ ဆံုးရႈံးသြားသည့္ အရင္ ဘ၀ကို ေန႕ျခင္း ညျခင္း ျပန္လည္ ရခ်င္ေနၾကသည္။ ထိုသို႕ အျမန္လိုမႈႏွင့္အတူ အခ်ိဳ႕မွာ ေလာဘမ်ားလည္း ၀င္လာၾကေတာ့သည္။

* * * * *

ယခင္က ေသသြားၿပီးလို႕ ထင္ခဲ့ရသည့္ ေရြးျမစ္ကမ္းပါးက ညိဳးေျခာက္ေနေသာ သစ္ပင္ေတြ၊ အခ်ိန္တစ္လ ၾကာေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ရြက္ႏုေလးေတြ ျပန္လည္ ထြက္လာၾကၿပီ။ အစိမ္းေရာင္ အရြက္ႏုေလးေတြ ထြက္ေနသာ သစ္ပင္က်ိဳးႀကီးမ်ားကိို ၾကည့္ရသည္မွာ စိမ္းစိုးေနေသာ သစ္ပင္တန္းေတြ ေလာက္ေတာ့ မလွပႏိုင္ပါ။ သို႕ေပမယ့္ ညိဳးေျခာက္ေနတာ ထက္စာရင္ အမ်ားႀကီး ၾကည့္လို႕ ေကာင္းလာသည္။

ထို႕အတူ ေစတနာရွင္မ်ား၏ ေကာင္းမွဴ႕ေၾကာင့္ ဧရာ၀တီသားတို႕၏ ဘ၀မွာလည္း ယခင္ကထက္စာလွ်င္ မ်ားစြာ စိုေျပလာခဲ့ၿပီ။

* * * * *

ဧရာ၀တီသားမ်ား မုန္းတိုင္းဒါဏ္ခံခဲ့ရသလို ေရြးျမစ္ကမ္းပါးက သစ္ပင္မ်ားသည္း မုန္တိုင္းဒါဏ္ခံခဲ့ရသည္။ ဆက္လက္ရြာသြန္းခဲ့ေသာ မိုးေရမ်ားႏွင့္ လိုသေလာက္ရေသာ ေျမဆီေျမႏွစ္မ်ားကို စားသံုးကာ တစ္လဆိုသည့္ အခ်ိန္ၾကာသည့္ခါမွာ ေရြးျမစ္ကမ္းပါးက သစ္ပင္မ်ား ရြက္ႏုေလးေတြ စထြက္လာၾကသည္။ သို႔ေပမယ့္ က်ိဳးပ်က္ခဲ့ေသာ သစ္ပင္မ်ား ယခင္အတိုင္း ျပန္လည္ ျဖစ္လာဖို႕ ဆိုရင္ေတာ့ အခ်ိန္ေတြ ထပ္ေစာင့္ရဦးမည္။

ေစတနာရွင္မ်ားသည္ ေကာင္းကင္ႀကီးေလာက္ မမ်ားျပားပါ။ ထို႕အတူ ေစတနာရွင္မ်ား၏ တတ္ႏိုင္မႈသည္ မိုးေရေတြေလာက္ ပမာဏမမ်ားပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ လိုသေလာက္ မိုးေရေတြႏွင့္ ေျမဆီေျမႏွစ္မ်ားကို အလိုရွိတိုင္း စားသံုးၿပီး အသက္ရွင္ႏုိင္သည့္ သစ္ပင္မ်ားပင္ ယခင္အတိုင္း ျပန္လည္ ျဖစ္လာဖို႕ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုကို ေစာင့္ရသည္ဆိုလွ်င္၊ ဧရာ၀တီ သားမ်ားအေနျဖင့္လည္း ယခင္ေရႊထီးေဆာင္းခဲ့သည့္ ဘ၀မ်ားဆီသို႕ ျပန္လည္ေရာက္ရွိဖို႕ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိေတာ့ သည္းခံေစာင့္ၾကရဦးမည္ျဖစ္သည္။