အားနာလိုက္တာေယာရယ္

သို႔ခ်စ္လွစြာေသာ ေယာ.....။ ကၽြႏု္ပ္ဘီယာ ေသာက္ေနခ်ိန္မွာ သင့္ကို သတိရမိတာေတာ့ အမွန္ပဲေလ။ ခင္ဗ်ားနဲ႔ က်ဳပ္ ရန္ကုန္မွာတုန္းက ဘီယာအတူတူ ေသာက္ရင္း ဘန္းကီးမြန္းဆီ ဖုန္းဆက္သင့္ မဆက္သင့္၊ ေဂ်ာ့ဘုနဲ႔ ဆာဒန္ဟူစိန္ ဘယ္သူမွန္မွန္ ဆိုတာ လည္ပင္ရိုးၾကီးေတြ ေထာင္ၿပီး ျငင္းၾကတာလဲ မွတ္မိေသးပါတယ္။

မနက္ျဖန္ က်ဳပ္ရန္ကုန္ ျပန္ေတာ့မယ္ဗ်ာ။ ဒီညေတာ့ က်ဳပ္အခန္းထဲမွာ ခံုေလးႏွစ္လံုးခ်ၿပီး တစ္ေနရာကို ခင္ဗ်ားအမွတ္နဲ႔ က်ဳပ္ေသာက္ေနတယ္။ ခင္ဗ်ားကို မျမင္ရေပမယ့္ က်ဳပ္မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္က ခံုကို ၾကည့္ၿပီး ခင္ဗ်ားရွိတယ္ အမွတ္နဲ႔ ထိုင္ဆဲေနမိတယ္။

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္ ျမန္မာျပည္ျပန္ရာက္ရင္ ခင္ဗ်ားစကားယံုစားမိလို႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္က အေၾကြးရွင္ေတြ မ်က္ႏွာကို ရင္ဆိုင္ရေတာ့ေလ။ ခင္ဗ်ားကို မယံုၾကည္ရဘူးဆိုတာ သိလို႔ အထပ္ထပ္အခါအခါ ေမးတယ္ ေမာင္ေမာင္ေယာရယ္ ေသခ်ာရဲ႕လား။ ေသခ်ာပါတယ္ ဒီလကုန္ရင္ ေဒၚလာေထာင့္ငါးရာလႊဲလိုက္မယ္ ခင္ဗ်ားဆိုင္ခန္းကိုသာ ငွားထားႏွင့္။ ဆိုင္ခန္းေနရာေလးကလည္း မဆိုး ေစ်းကလည္းေတာ္ သူမ်ားလက္ဦးသြားမွာစိုးလို႔ ေငြတိုးေလးယူၿပီး စရံခ်ထားလိုက္တယ္။ ကိုညီလင္းဆက္က ေတာ့ ေျပာရွာပါတယ္။ “ေဟ့လူ ေယာသား စကားယံုစားလို႔ ” ဆိုၿပီး သတိေပးရွေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငမိုက္သားက်ဳပ္ ေၾသာ္ဒီတစ္ခါေတာ့ ေမာင္ေယာ မၾကည္စားေလာက္ပါဘူး ထင္ၿပီး လုပ္လိုက္မိတယ္။

အင္း .............

မနက္ျဖန္ ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ အေၾကြးရွင္ေတြ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ရမလဲ .....

ေၾသာ္ဒီည ဘီယာေသာက္ေနတာကိုေတာ့ ခင္ဗ်ားကို တိုက္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားက သေဘၤာေပၚမွာ ရာသီဥတုဆိုးၾကီးထဲမွာ ရုန္းကန္ေနရရွာတယ္ဆိုေတာ့ မတိုက္ရတာ အားနာမိတယ္ဗ်ာ ......