ေငြတစ္ေသာင္းနဲ႕လက္ေတာ့တစ္လံုး

ကြၽန္ေတာ့မွာ ေက်ာပိုးအိတ္တစ္လံုး ရွိတယ္။ အဲဒီအိတ္က နယ္နယ္ရရေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ နာဂစ္ေလေဘး သြားရင္းနဲ႕ လပြတၱာက ရလာတဲ့အိတ္။ ေလေဘးသြားရင္းနဲ႕ ရလာတာဆိုလို႕ သူမ်ားကို လွဴမဲ့ထဲက ယူထားတယ္လို႕ မထင္လိုက္နဲ႔ဦး။ အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ ေရေမွ်ာကမ္းတင္ေနတဲ့ အိတ္လားလို႔လဲ မေမးလိုက္နဲ႔ဦး။ လူတစ္ေယာက္ ဆီကေန ေက်ာ္လာတဲ့ အိတ္။

လူတစ္ေယာက္ဆိုတာ တစ္ျခားလူေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ကြၽန္ေတာ္တို႕ အဖြဲ႕ထဲက ေမာင္ေမာင္ေယာဆီက ေက်ာ္လာတာ။ အဲဒီအိတ္ကို သူကိုယ္တိုင္၀ယ္ ထားတာလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ သူကလဲ ကိုညီလင္းဆက္ ဆီက ေက်ာ္ထားတာ။ ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ဗ်ာ အေခ်ာင္ရထားတဲ့ လူဆီကေနကေန အေခ်ာင္ျပန္ရထားတဲ့ အိတ္ေပါ့။

လူေတြက ခိုးစားရတာကို သေဘာက်ၾကတယ္လို႕ ေတာ့ၾကားဖူးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ အလားကားရထားတဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္မို႕လား မသိဘူး။ လက္ထဲကို ေရာက္ၿပီးကတည္းက တစ္ခါမွလည္း မေလွ်ာ္ရေသးဘူး။ တစ္ရက္မွလဲ လက္က မခ်ဘူး ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာ ရွိတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြကို ထည့္ ေန႕တိုင္းလြယ္ ၿပီး ဖာတစ္လံုး ေခါင္းၾကားလို ေလွ်ာက္သြား ေနတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ အိတ္က ဇစ္ မေကာင္းဘူးဆိုတာကိုေတာ့ သတိထားမိတယ္။

အဲဒီဇစ္က လမ္းသြားရင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္။ အလကားေန အလားကားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဇစ္က ပြင့္ပြင့္ေနေနတတ္တယ္။ ဒီလို ဇစ္ပြင့္ပံုနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ ပစၥည္းေလးေတြ ဘစ္စကားေပၚမွာ ခါးပိုက္ႏွိက္ လက္စာမိမလား။ သို႕တည္းမဟုတ္ တေနရာရာမွာပဲ က်က်န္ရစ္မလား အၿမဲေတြးပူေနရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအိတ္ေလးကို ပင္စင္ေပးၿပီး အိတ္အသစ္ေလး တစ္လံုး၀ယ္ဖို႕ စိတ္ကူးမိတယ္။

အိတ္ဆိုင္ေတြကို လိုက္ၾကည့္ေတာ့ ေငြတစ္ေသာင္းေအာက္ အိတ္မရွိဘူးဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ ေငြေလးႏွေမွ်ာတာနဲ႕ ေစာေစာက အိတ္ေလးကို ဆက္လြယ္ေနျဖစ္တယ္ စိတ္ကူးထဲကေတာ့ ဇစ္ေလးကိုေတာ့ ျပန္ျပင္မယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လမ္းမၾကံဳတာရယ္ ပ်င္းတာရယ္နဲ႕ ဇာတ္ျပင္တဲ့ ဆိုင္ေတြကို ေျခဦးက မလွည့္ျဖစ္ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ အဲဒီဇစ္မေကာင္းတဲ့ အိပ္ေလးကို ဆက္လြယ္ေနမိတယ္။

ဒီေန႕ .........

လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ကေန ထြက္ေတာ့ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို လြယ္မယ္ဟဲ့ဆိုၿပီး ေကာက္ မ လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ဇစ္က ပြင့္ထြက္ၿပီး ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက ကြန္ပ်ဴတာေလးက ခုန္ထြက္သြားၿပီး ကတၱရာလမ္းေပၚမွာ ကြၽမ္းႏွစ္ပတ္ေလာက္ ထိုးသြားတယ္။ အဲလို ကြန္ပ်ဴတာ လမ္းေပၚက်လို႕ မည္တဲ့အသံက ကြၽန္ေတာ့္နားထဲမွာ မိုးျခိမ္းသံထက္ ပိုက်ယ္ၿပီး အသည္းေပၚကို မူဆယ္လမ္းက ဆယ္ဘီးကားႀကီး တက္ႀကိတ္သြားသလိုပဲ။

ထြက္က်သြားတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေလးကို လက္ေလးနဲ႕ ပြတ္သပ္ၿပီး ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔ ....။ ဆုေတြ ေတာင္းၿပီး အိပ္ျပန္လာခဲ့တယ္။ အိပ္ေရာက္မွ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ Writer ပ်က္သြားတယ္။ ဘယ္ဘက္ေဒါင့္မွာ ပဲ့သြားၿပီး ဟသြားတယ္။

အင္း .........

ငါသာ ေငြတစ္ေသာင္းေက်ာ္ကို မႏွေမွ်ာမိခဲ့ရင္ ......................

1 .8 . 08