မွတ္မိေသးတဲ့ေန႔စြဲအခ်ိဳ႕

မွတ္မိေသးတယ္ . . . . . .

နင္ေပးတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ မနက္မ်ားစြာကို မိုးလင္းခဲ့တယ္။ နင္ေတာင္းတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို တစ္ညလံုး ထိုင္ေရးဖူးခဲ့တယ္။ ငါေပးခဲ့တဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္က နင့္အတြက္ ေခါင္းအံုး တစ္လံုး ျဖစ္ခဲ့မလား . . . .

ႏွင္းစက္ေတြ တြဲခိုေနတဲ့ နံနက္ခင္းမွာ ငါ့တို႔ခ်စ္ျခင္းေတြကို အစပ်ိဳးခဲ့တယ္။ ေၾကြက်ေနတဲ့ သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြ ေပၚမွာ နင္နဲ႔ငါ လမ္းေတြ ေလွ်ာက္ဖူးခဲ့တယ္။ နင္နဲ႔ အတူထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေလွကားထစ္ေတြက ငါ့ကို ေမးေနၾကတယ္ ခင္ဗ်ား တစ္ေယာက္တည္းလားတဲ့။ ၃၈ လမ္းထိပ္က ႏွင္းဆီ ဆိုင္ကေျပာတယ္ ေကာင္ေလး နင္ပန္း မ၀ယ္တာ ၾကာၿပီေနာ္ ……….

ရိုးတံေတြ ႀကိဳးႀကဲေနတဲ့ သစ္ပင္တစ္ခုရဲ႕ ေအာက္က လမ္းေဘးပီစီအို ဆိုင္ေလးကေန နင့္ဆီကို ဖုန္းဆက္ေနတုန္း နင္ဖုန္းခ်သြားတယ္။ တယ္လီဖုန္းေလးက ငါ့ကို ေျပာတယ္ တာ့တာတဲ့။

လမင္းႀကီး ထိန္ထိန္သာတဲ့ ေန႔ဟာ နင္နဲ႔ငါ ေနာက္ဆံုးေတြ႕ခဲ့တဲ့ ေန႔ပဲေလ၊ လမသာတဲ့ ညေတြမွာလည္း နင့္ကို သတိရဆဲပါ။ နင္ေျပာခဲ့တဲ့ ရက္ကို အိပ္မက္ေတြ မက္ရင္းနဲ႔ စိုးထင့္တဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ ေစာင့္ေနခဲ့ဘူးတယ္။ နင္ျပန္မ လာေတာ့ဘူးဆိုတာ သိလုိက္ရတဲ့ ေႏြလည္ေန႔ခင္း တစ္ခုကို ငါအခုထိ မေမ့ဘူး။

အဲဒီေန႔က နင္ထားသြားခဲ့တဲ့ ေန႔ေလ

ေၾသာ္ ………..
ဘာလိုလိုနဲ႔ ၾကာခဲ့ၿပီေနာ္