သင္ဆိုရင္ဘာလုပ္မလဲ.......

အခ်ိန္ကား နံနက္ ၁၁ နာရီခန္႕ .........

ေႏြဥတုဘက္ကို ကူးေျပာင္းလာၿပီ ျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ နံနက္ ၁၁ နာရီဆိုေသာ အခ်ိန္သည္ အလြန္တရာ ပူျပင္းလွသည္။ လမ္းေပၚတြင္ သြားလာသူၾကသူမ်ားမွာ အပူဒါဏ္ သက္သာေစရန္အတြက္ တခ်ိဳ႕က ထီးေဆာင္းၾကသည္။ ထီးပါမလာသူမ်ားက လက္ထဲရွိ ဖိုင္ေလးမ်ား စာအုပ္ေလးမ်ားႏွင့္ မ်က္ႏွာကိုကြယ္ရင္း လမ္းေလွ်ာက္ ၾကသည္။

ိထိုအခ်ိန္တြင္ အသက္ခုႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ခန္႕ အရြယ္ရွိေသာ အဖြားအိုတစ္ေယာက္သည္ မဟာဗႏၵဳလ ပန္းျခံလမ္းဘက္မွ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ ရွိရာဘက္သို႔ လမ္းျဖတ္ကူးရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္။ သူ၏လက္တစ္ဘက္တြင္ ေျမြအေရခြန္ အိပ္ႀကီးတစ္လံုးကို တစ္ဘက္က ကိုင္ၿပီး လက္တစ္ဘက္က ျခင္းတစ္ျခင္းကို ကိုင္ထားသည္။ ခဏေလာက္ၾကေတာ့ ထိုအဖြားအိုသည္ ေျမြအေရခြံအိတ္ႀကီးႏွင့္ ျခင္းကိုဆြဲကာ လမ္းျဖတ္ကူးသြားသည္။ ထို႔သို႔လမ္းျဖတ္ကူးရင္ တစ္ေနရာအေရာက္ ရုတ္တရက္ေျခေခ်ာ္ၿပီး လွဲက်သြားသည္။


ထိုအခါတြင္ အနီးပတ္၀န္းက်င္ရွိ လူမ်ားက အဖြားၾကီး၏ အျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီး ရယ္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႔က မရယ္ၾကေသာ္လည္း ၿပံဳးစိစိႏွင့္ ၾကည့္ၾကသည္။ အသက္ကလဲႀကီးႀကီး လက္ထဲမွာ အိတ္ႀကီးေတြနဲ႕လွဲက်သြားေတာ့ဆိုေတာ့၊ အဲဒီပံုကိုၾကည့္ၿပီး ရယ္မည္ဆိုလွ်င္လည္း ရယ္စရာေကာင္းေန ေပလိမ့္မည္။

တခ်ိဳ႕လူမ်ားကေတာ့ အဖြားၾကီးကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ၾကသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူမ်ားသည္ စိတ္မေကာင္းသည့္ အတြက္ စုတ္ပင္သတ္ၾကသည္။ ထိုအဖြားႀကီးသည္ အသက္ကလဲႀကီး တစ္ေယာက္တည္း အေဖာ္မပါပဲ လမ္းမအလယ္မွာ ေခ်ာ္လွဲတာဆိုေတာ့ သနားမည္ဆိုလွ်င္ သနားစရာ ေကာင္းေနေပလိမ့္မည္။

ယခု အျဖစ္အပ်က္တြင္ ရယ္သူလည္းရွိသလို စိတ္မေကာင္းသူလည္းရွိသည္။ မိတ္ေဆြ အကယ္၍ ဤေနရာတြင္ရွိခဲ့လွ်င္ ထိုအျဖစ္ပ်က္ကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္ေနမည္ေလာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမည္ေလာ။ သင္ဘာလုပ္မည္နည္း ..........

* * * *

ထိုထဲမွာ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ လွဲက်ေနေသာ အဖြားႀကီးကို ေျပးထူးလိုက္ၿပီး အိတ္နဲ႕ျခင္းကို လက္ထဲကဆြဲ တစ္ဘက္က အဖြားႀကီးကိုတြဲၿပီး လမ္းတစ္ဘက္ေရာက္သည္ အထိ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္သည္။