23 = 8395

ဒီေန႕ဟာ ကၽြန္ေတာ္လူ႔ေလာကကို ေရာက္ရွိတာ ၂၃ ႏွစ္ျပည့္သြားပါၿပီ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ဆယ့္သံုးႏွစ္ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႕မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို စစ္ကိုင္းတိုင္း အင္းေတာ္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။

တစ္ႏွစ္ကို ၃၆၅ ရက္နဲ႕ တြက္မယ္ဆိုရင္ ၈၃၉၅ ရက္ အၾကာ လူ႔ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္ေနထိုင္ အသက္ရွင္ခဲ့ၿပီး ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔သက္တန္းကို ပ်မ္းမွ်ျခင္း အသက္ ၇၀ နဲ႔တြက္ၾကည့္ရင္ လူတစ္ေယာက္ဟာ ရက္ေပါင္း ၂၅၅၅၀ ရက္ေနထိုင္ခြင့္ ရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍မ်ားသာ ကၽြန္ေတာ္သာဟာ အသက္ ၇၀ အထိ လူ႔ေလာကႀကီးမွာ ေနထိုင္ခြင့္ ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ဖို႔ ၁၇၁၅၅ ရက္က်န္ရွိဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏွစ္ေတြနဲ႕ ေျပာမယ္ဆိုရင္ အသက္ ၇၀ေလာက္ အထိ ေနထိုင္ခြင့္ရတယ္ဆိုတာ ၾကာတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္ ရက္အေနနဲ႕ တြက္ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါမွာ ကိုယ့္အတြက္ သိပ္မက်န္ေတာ့သလိုပဲ ခံစားရတယ္။

တစ္ရက္ကို ပိုက္ဆံ တစ္က်ပ္လို႔ သေဘာထားၿပီး တြက္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ မႈလ ပိုင္ဆိုင္မႈ ေငြေၾကးဟာ ႏွစ္ေသာင္းခြဲေက်ာ္ရွိခဲ့တယ္။ သံုးရင္းသံုးရင္းနဲ႕ အခုဆိုရင္ ေငြရွစ္ေထာင္ေက်ာ္ ကိုသံုးခဲ့ၿပီးၿပီ။ ၀ယ္စရာေတြကလည္း အမ်ားႀကီး က်န္ေနေသးတယ္။ ေသခ်ာတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေနာက္ထပ္ ၀င္ေငြမရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်န္တဲ့ တစ္ေသာင္းခု ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ကို ကိုယ့္အတြက္ Save ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုသံုးရမလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားရေတာ့မယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တကယ္လိုအပ္တဲ့ အရာေတြကိုပဲ ၀ယ္ရေတာ့မွာေပါ့။

တကယ္ေတာ့ လူ႔ေလာကႀကီးကလည္း အကန္႕အသတ္နဲ႕ ရတဲ့ လစာလိုပဲ၊ ေလာကမွာ ေနထိုင္ခြင့္ အခ်ိန္ဆိုတာ အကန္႕အသတ္ေလးနဲ႔ ရခဲ့တာေပါ့။

လူ႔တစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္ကို ႏွစ္နဲ႔ တိုင္းတာတယ္။ ႏွစ္ဆိုတာ လ ေတြနဲ႕ဖြဲ႕စည္းထားတာ။ လဆိုတာ ရက္ေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတာ။ ရက္ဆိုတာ နာရီေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတာ။ နာရီေတြကို တစ္နည္းအားျဖင့္ အခ်ိန္လို႔ ေခၚတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္ေတြကို ျဖဳန္းတီးေနျခင္းဟာ အသက္ေတြကို ျဖဳန္းတီးေနတာနဲ႕ အတူတူပါပဲ။

အဲလို သိလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္အသက္ေတြ အမ်ားႀကီး ျဖဳန္းတီးခဲ့ၿပီးၿပီ..............