အေၾကာ္သည္ ကုလားမင္း အပိုင္းႏွစ္

အပိုင္း တစ္မဖတ္ရေသးရင္ ဒီကို ကလစ္ေခါက္လိုက္

အဲဒီလိုနဲ႔ အေၾကာ္သည္ကုလား ဘုရင္ရဲ႕ ဆမူဆာေၾကာ္ေၾကာ္တဲ့ ပရိုဂရမ္ေတြဟာ ဗယာေၾကာ္နသီ ျပည္နယ္က တီဗီလုိင္းေတြမွာ ပါၿပီးတဲ့အခါမွာ သူေက်နပ္ၿပီး အေပ်ာ္ၾကီး ေပ်ာ္ေနတာေပါ့ေလ။

တစ္ရက္ညီလာခံမွာ အမတ္ၾကီးတပါးက အေၾကာ္သည္ကုလား မင္းကို ေလွ်ာက္တင္တယ္ အရွင္ဘုရား ဘုရင္ျဖစ္တာ တစ္ပတ္ရွိၿပီ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ယိုယြင္းေနတဲ့ စီးပြားေရးေတြကို ျပဳျပင္ဖုိ႔လဲ ႏွလံုးသြင္းေတာ္မႈပါဦးေပါ့။ အဲဒီေတာ့ အေၾကာ္သည္ကုလားမင္းက ဘာျပန္ေျပာလဲ ဆုိေတာ့ ငါက အခုမွ ဘုရင္ျဖစ္တာ တစ္ပတ္ပဲ ရွိေသးတယ္ အိုဘားမားဆိုရင္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ ဘယ္မွာလဲ အေမရိကန္စီးပြားေရး ျပန္ေကာင္းေသးလို႔လား လုိ႔ဆုိၿပီး ေစဒက ျပန္တက္ပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ အမတ္ၾကီးက ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ အရွင္ဘုရား ဒီလိုေနလို႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူး ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူရွိန္ေအာင္ေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ ေခၚၿပီး အစည္းေ၀းလုပ္ရမယ္ လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ အေၾကာ္သည္ကုလားက ခဏစဥ္းစားၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ အစည္းေ၀းလုပ္ဖုိ႔ သေဘာတူလုိက္တယ္…..

အဲဒီစီးပြားေရး ညီလာခံကို တက္ေရာက္ လာၾကာတာကေတာ့ သူေဌးၾကီး အနိစၥဦးေဆာင္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္အဖြဲ႔ပါ။ ဒီေနရာမွာ သူေဌးၾကီးအနိစၥနဲ႔ စပ္လင္းၿပီး ေျပာျပရရင္ေတာ့ သူကလဲ နယ္နယ္ရရေတာ့ မဟုတ္ဘူး မ်ိဳးနဲ႔ ရိုးနဲ႔ ကုန္သည္ေတြေလ။ သူ႔နာမည္ကို ေပးခဲ့တာေတာ့ သူ႔ေဖ သူေဌးၾကီး အနာပလပြက ေပးခဲ့တာ။ သူသားေလး ေမြးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔သားေလးကို နာမည္ေပးခ်င္တယ္။ အားလံုးသိၾကတဲ့အတုိင္းေလ လူဆိုတာ နာမည္နဲ႔လုိက္ၿပီး ကံၾကမၼာက ေျပာင္းလဲတတ္တယ္လုိ႔ အယံုအၾကည္ရွိၾကတာကိုး။ အဲဒီေတာ့ သူ႔သားေလး နာမည္ကို အနိစၥလုိ႔ေပးလိုက္တယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေလာကမွာ ဘယ္အရာမွာ မတည္ျမဲတဲ့ မျမဲျခင္းတရားဆုိတဲ့ နိရာမရွိတယ္။ ဘယ္အရာမွ မတည္ျမဲဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ မျမဲျခင္းတရားကေတာ့ အျမဲတမ္းတည္ျမဲေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔သားေလးကို အျမဲျခင္းတရားလို အျမဲတမ္းတည္ျမဲ ေနပါေစလို႔ ရည္စူးၿပီး သူ႔သားေလးကို အဲလို နာမည္ေပးလိုက္တာ။ ဒါက သူေဌးၾကီး အနိစၥအေၾကာင္းပါ။

ေစာေစာကဟာကို ျပန္ဆက္ရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူေဌးၾကီး အနိစၥဦးေဆာင္တဲ့ ကုန္သည္ေတြက ညီလာခံမွာ ေရာက္ေနၾကၿပီေပ့ါေလ။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာ္သည္ကုလားက ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္လုပ္ေနၿပီဆုိမွေတာ့ ဟန္ကိုယ့္ဖို႔ ဆုိတဲ့အတုိင္း သိကၡာက်ေတာ့ မခံဘူးေလ။ သူေဌး အနိစၥကိုေမးတယ္ မင္းဘာလုပ္ငန္း လုပ္လဲ တစ္ႏွစ္ကို ဘယ္ေလာက္ ရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံၿပီး အျမတ္ဘယ္ေလာက္ရလဲေပါ့။

သူေဌး အနိစၥက စဥ္းစားတယ္။ ငါ့လုပ္ငန္းကို ေမးတာ ဘယ္ေလာက္ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံတာက ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရွာ့ရွိတာက အျမတ္ေငြ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အမွန္တုိင္းေျပာရင္ အခြန္ေတြ အမွန္တုိင္း ေဆာင္ရမွာစိုးတာကိုး။ အဲဒီေတာ့သူက ေလွ်ာ့ေျပာမယ္လုိ႔ စဥ္းစားၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးၾကီးက ကြန္ပ်ဴတာ OS ေဆာ့၀ဲေတြ ထုတ္ပါတယ္။ ရင္းႏွီးျမွမ္ႏွံမႈကေတာ့ ေရေပၚ ကုေဋ ေလးဆယ္ ေလေပၚ ကုေဋေလးဆယ္ ရွိပါတယ္ဘုရား။ အျမတ္ေငြကေတာ့ တစ္ႏွစ္ကို တစ္ကုေဋျမတ္ပါတယ္လို႔ တင္ေလွ်ာက္လိုက္တယ္။

အဲဒီေတာ့ အေၾကာ္သည္ကုလားမင္းက ထပ္ေမးတယ္။ တျခားကုန္သည္ေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြေရာ ဘယ္ေလာက္ျမတ္ ၾကလဲဆုိေတာ့။ သူေဌးၾကီးအနိစၥက တျခားကုန္သည္ေတြလဲ အခြန္သက္သာပါေစ ဆုိတဲ့ ေစတနာနဲ႔ တျခားလုပ္ငန္းေတြရဲ႕ အျမတ္ေငြဟာလဲ ကၽြန္ေတာ့္လုိပါပဲ တစ္ႏွစ္ကို ရင္းႏွီးျမွတ္ႏွံမႈရဲ႕ ရွယ္ဆယ္ပံု တစ္ပံုပဲ ျမတ္ပါတယ္။လို႔ ျပန္ေလွ်ာက္တယ္။

အဲဒီေတာ့ အေၾကာ္သည္ကုလားက ဟုတ္လား ဒါဆုိရင္ မင္းတုိ႔ေတြအားလံုး ဗယာေၾကာ္စက္ရံု တည္ေဆာက္ရမယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဗယာေၾကာ္က ကုလားပဲ တစ္ပိတာကို ႏွစ္ေထာင္၀ယ္ၿပီး အေၾကာ္ေၾကာ္ၿပီး ျပန္ေရာင္းရင္ တစ္ေသာင္းရတယ္။ ဆီဖိုးနဲ႔ မီးေသြးဖိုး ႏုတ္လုိက္ရင္ စားၿပီးေသာက္ၿပီး အသားတင္ ေျခာက္ေထာင္ေလာက္ က်န္တယ္။ ငါတုိ႔ တုိင္းျပည္ရဲ႕ GDP တိုးတက္ေစဖုိ႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုးက စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ဗယာေၾကာ္စက္ရံု မျဖစ္မေန ေဆာက္ေစ။ တတ္ႏုိင္တဲ့လူက တတ္ႏိုင္သလို ဗယာေၾကာ္စက္ရံုၾကီးေတြ ေဆာက္ဖုိ႔ ေျမေနရာေတြ ခ်ထားေပးမယ္။ မတတ္ႏုိင္တဲ့လူက မတတ္ႏိုင္သလို ႏုိင္သေလာက္ အိုးေလးနဲ႔ မျဖစ္ေနမေန ေၾကာ္ရမယ္။ ဒါငါတုိ႔ ဗယာေၾကာ္နသီ ျပည္ၾကီးရဲ႕ GDP တိုးတက္ဖုိ႔ပဲ။ လို႔ မိန္႔လိုက္တယ္။

အဲဒီမွာ သူေဌးၾကီး အနိစၥက အျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး အရွင္မင္းၾကီး မျဖစ္ႏုိင္.... လို႔ ဆုိကာရွိေသးတယ္။ ေတာ္တန္တိတ္ အနိစၥ ရွာမရွည္နဲ႔ ။ မင္းလုပ္ရင္ မလုပ္ရင္လဲ ေန မင့္သေဘာပဲ။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ မင္းမလုပ္ဖူးဆုိရင္ မင့္ကုမၼဏီ ထုတ္ကုန္အားလံုးကို ၁၀၀% အခြန္ေကာက္ၿပီး မင့္ျပိဳင္ဖက္ ထုတ္ကုန္ေတြကို အခြန္ကင္းလႊတ္ခြင့္နဲ႔ ထုတ္ေပးလိုက္မယ္ ဘာမွတ္လဲ ဆုိၿပီး အေၾကာ္သည္ကုလားမင္းက ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။

အဲဒီေတာ့ သူေဌးၾကီး အနိစၥကလဲ ဘာျပန္ေျပာလဲဆုိေတာ့ ဒါလိုလဲ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးၾကီး ေဆာင္ရြက္ေပးပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးၾကီးကို ပါမစ္တစ္ခုေတာ့ ျပန္ေပးရမယ္။ အဲဒီေတာ့ အေၾကာ္သည္ကုလားမင္းက ဒါဆိုလဲ ရတယ္ေလ မင့္ကို ငါတုိ႔ တျပည္လံုးမွာ ရွိတဲ့ ဆိုကၠားေတြကို မီတာ တပ္ခြင့္လိုင္စင္ခ်ေပးမယ္လုိ႔ မိန္႔လိုက္တယ္။

အဲဒီေတာ့ အနိစၥသူေဌးက ဘာေျပာျပန္ေျပာမယ္။ အရွင္မင္းၾကီး စဥ္းလဲစဥ္းစားပါဦး ဘယ္သူက ဆုိကၠားကို မီတာနဲ႔စီးမွာတုန္းဗ်။ တပ္လဲ ငတပ္ေပါ့ ဘယ္သူမွမစီးဘူး ဘုရင္ၾကီးကို ျပန္ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ အေၾကာ္သည္ကုလားက ငတံုးရဲ႕ ဆုိကၠားမီတာ တပ္ရင္ ဘယ္သူမွ မီတာနဲ႔ မစီးတာ နင္ေျပာမွလား ကေလးေပါက္စေတာင္ သိတယ္။ စီးတာ မစီးတာ မင့္အပူပါလို႔လား။ ပါမစ္ယူမွာလား မယူဘူးလား မယူခ်င္ေန သူမ်ားေပးလိုက္ မယ္ ဆုိေတာ့။ သူေဌးၾကီးကလဲ ယူပါမယ္ ယူပါမယ္လုိ႔ ေခါင္းကို တြင္တြင္ျငိမ့္လိုက္တယ္........

ေနာက္တစ္ရက္ဆက္ဖတ္ရန္.....