Art is My Life: အလုပ္လက္မဲ့........

Thursday, June 24, 2010

အလုပ္လက္မဲ့........



တစ္ခါတုန္းက အလုပ္လက္မဲ့ တစ္ေယာက္ဟာ Micro Soft မွာ သန္႔ရွင္းေရး ရာထူးအတြက္ အလုပ္သြားေလွ်ာက္တယ္။ ၀န္ထမ္းေရးရာ အၾကီးအကဲက သူ႔ကို လက္ခံေတြ႕ဆံုကာ လူေတြ႕ေမးျမန္းၿပီး လိုအပ္တဲ့ အရည္အခ်င္းတစ္ခ်ိုဳ႕ကို စစ္ေဆးတယ္။ အင္တာဗ်ဴးၿပီးေတာ့ ၀န္ထမ္းေရးရာ အၾကီးကဲက သူ႔ကိုေျပာတယ္ “မင္း အလုပ္ရၿပီ။ မင့္ရဲ႕ အီးေမးလိပ္စာ ေပး၊ ဘယ္ေန႔ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အလုပ္စဆင္းရမယ္ဆုိတာ မင့္ဆီကို အီးေမးပို႔လုိက္မယ္….” ၀န္ထမ္းေရးရာ အၾကီးကဲက သူ႔ဆီမွာ အီးေမး လိပ္စာေတာင္းေတာ့ သူ အလြန္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားၿပီး “ကၽြန္ေတာ့္မွာ ကြန္ပ်ဴတာ မရွိပါဘူး ဒါေၾကာင့္ အီးေမးလဲ မရွိပါဘူးလုိ႔ ” ျပန္ေျဖလုိက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ၀န္ထမ္းေရးရာ အၾကီးအကဲက သူ႔ကို ျပန္ေျပာလုိက္တယ္ “ ဒီေခတ္ၾကးီမွာ အီးေမး လိပ္စာေလး တစ္ခုေတာင္ မရွိဘူးဆုိရင္ အသက္ရွင္လုိ႔ မရသေလာက္နည္းပါးပဲ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္လဲမရႏုိင္ဘူး…..”

သူအလုပ္မရေတာ့ဘူးလုိ႔ သိလုိက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔အိပ္ကပ္ထဲမွာရွိတဲ့ ပိုက္ဆံ ဆယ္ေဒၚလာနဲ႔ ဘ၀ကို ဘယ္လိုရပ္တည္ရမလဲ ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ သူ ေျခာက္ျခား သြားတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တယ္။ ၿပီးေတာ့ စူပါမတ္ကက္တစ္ခုကို သြားၿပီး စေတာ္ဘယ္ရီသီး ဆယ္ေပါင္ကို ၀ယ္လာခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ျမိဳ႕ထဲက အိမ္တံခါးေတြကို လိုက္ေခါက္ၿပီး သူ၀ယ္လာတဲ့ စေတာ္ဘယ္ရီကို ေစ်းႏွဆတင္ကာ လုိက္ေရာင္းတယ္။ အဲလုိ အိမ္တံခါးေပါက္ေတြမွာ လုိက္ေရာင္းရင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ စေတာ္ဘယ္ရီေတြဟာ ႏွစ္နာရီအတြင္း ကုန္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ စူပါမားကက္ကို ျပန္သြား စေတာ္ဘယ္ရီထပ္၀ယ္ၿပီး ထပ္ေရာင္းတယ္။ အဲဒီေန႔က သူသံုးၾကိမ္ထက္မနည္း အသြားအျပန္လုပ္ၿပီး ေရာင္းလုိက္တာ ေနာက္ဆံုးမွာ သူအိမ္ျပန္ေတာ့ အိပ္ကပ္ထဲမွာ ေဒၚလာေျခာက္ဆယ္ အသားတင္က်န္တယ္။

အဲဒီမွာ သူ႔ ေအာင္ျမင္ေရးလမ္းစကို သူျမင္သြားတယ္။ ေနာက္ေန႔က စၿပီး မနက္ေစာေစာသြားကာ ပထေန႔မွာ လုပ္တဲ့နည္းအတုိင္း စူပါမားကက္ကိုသြားလုိက္ တစ္ခုခုကို၀ယ္လုိက္ ၿပီးရင္ အိမ္တံခါးေပါက္ေတြကို လုိက္ေခါက္ၿပိးေရာင္းလိုက္နဲ႔ သူေန႔တုိင္းလုပ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္သူ႔၀င္ေငြဟာ တစ္ရက္ကို သံုးဆ သံုးဆ တိုးတိုးသြားပါတယ္။ သူဟာ အခ်ိန္တုိေလး အတြင္းမွာ သစ္သီးေတြ တင္ေရာင္းဖုိ႔ တြန္းလွည္းေလးတစ္ခုကို ၀ယ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ သိမ္ၾကာခင္ေလးမွာပဲ သစ္သီးတင္းေရာင္းတဲ့ သူ႔တြန္းေလးကေန သစ္သီးတင္ေရာင္းတဲ့ ကားအျဖစ္ ေျပာင္းလွဲႏုိင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ သူဟာ ကုန္ပစၥည္းေတြကို အိမ္္တုိင္ယာေရာက္ ကားေတြနဲ႔ လုိက္ပို႔ေရာင္းခ်မႈကို ၀န္ေဆာင္ေပးတဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုကို ပိုင္လာတယ္။

ငါးႏွစ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္………

သူဟာ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံရဲ႕ အၾကီးဆံုး စားေသာက္ကုန္ေတြ ေရာင္းတဲ့ စတိုးဆုိင္ေတြရဲ႕ ပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ အခုလို သူေအာင္ျမင္ၾကီးပြားလာခ်ိန္ ေရာက္လာေတာ့ သူ႔နဲ႔ သူ႔မိသားစုရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ အာမခံထားဖို႔ရာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ ေအးဂ်င့္တစ္ခုကို ေခၚၿပီးေတာ့ အာမခံအတြက္ ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။ သူ႔နဲ႔ ေအးဂ်င့္နဲ႔ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးလို႔ အၿပီးမွာ ေအးဂ်င့္က သူ႔ဆီမွာ အီးေမးလိပ္စာ ေတာင္းတယ္။ ဒီေန႔ေဆြးေႏြးခ်မွတ္လုိက္တဲ့ ေပၚလစီ အတည္ျပဳခ်က္ကို အီးေမးနဲ႔ ပို႔ေပးဖုိ႔ပါတဲ့။

အဲဒီေတာ့ သူက ေျပာလုိက္တယ္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အီးေမး လိပ္စာမရွိပါဘူးတဲ့ေလ။ ဒီလို လုပ္ငန္းပိုင္ရွင္ၾကီးတစ္ေယာက္မွာ အီးမရွိဘူးဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတာပဲ၊ ခင္ဗ်ားမွာ အီးေမးလိပ္စာတစ္ခုေတာင္ မရွိပဲနဲ႔ ဒီလုိၾကီးမားတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းစုၾကီးကို ထူေထာင္ႏုိင္တယ္ဆုိရင္ အီးေမးလိပ္စာ ရွိရင္ ခင္ဗ်ား အခုေလာက္ဆို ဘယ္၀ေရာက္ေနၿပီလဲ မသိဘူး လို႔ ေအးဂ်င့္က ျပန္ေျပာတယ္။

သူက ခဏေလာက္စဥ္းစားၿပီး တကယ္လုိ႔သာ ငါ့မွာ အီးေမးလိပ္စာ တစ္ခုရွိခဲ့ရင္ အခုေလာက္ဆို Micro Soft မွာ အိမ္သာေဆးတဲ့လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနမွာ ေပါ့လို႔ ျပန္ေျဖလုိက္တယ္…….

တကယ္လို႔သင့္မွာ အီးေမးလိပ္စာ တစ္ခုမရွိရင္လဲ အလုပ္ၾကိဳးစားမယ္ဆုိရင္ သန္းၾကြယ္သူေဌးတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္……

တကယ္လုိ႔ သင္ဟာ ဒီပံုျပင္ေလးကို အီးေမးကေန လက္ခံရွိခဲ့တာဆုိရင္ သင္ဟာ မိးလွ်ံနာျဖစ္ဖုိ႔ထက္ သန္႔ရွင္းေရး၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖုိ႔ပိုနီးစပ္ပါတယ္……

တကယ္ေတာ့ အင္တာနက္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘ၀ထဲက ျပသနာအားလံုးကို မေျဖရွင္းေပးႏုိင္ပါဘူး……



ဒီပံုျပင္ေလးကေတာ့ Metacafe မွာေတြ႕တဲ့ ပါ၀ါပြိဳင့္ေလးတစ္ခုကို တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ဘာသာျပန္ထားတာပါ။ ေအာ္ရင္ဂ်ယ္နယ္ကို ဒီေနရာမွာ သြားဖတ္လုိ႔ရပါတယ္

3 comments:

Unknown said...

Good my bro .... yes i think i read about like that story before .. But it's still new .. Good :) :) .. we have the creative with us is the only one point to lead our life

khin oo may said...

အင္း.
ဘာေၿပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ႕ဘူး

Unknown said...

အင္...
ေကာင္းပါတရ္...
Internet ဆိုတာေခတ္ရဲ.ေတာင္းဆိုမွဳသက္သက္ပါ...
တကရ္.စြမ္းအားကလူဆီမွာပဲရွိတာပါ...