က်ားပါးစပ္ႏုတ္ခမ္းတြင္ ျဖတ္ေလွ်ာက္သူမ်ား

အဲဒီေနရာကို သြားခ်င္ရင္ အရင္ဆံုးျဖတ္သန္းရာမွာက က်ားပါးစပ္ေခ်ာက္ကမ္းပါးၾကီးပဲ။ ေကြ႕သြားလို႔မရဘူး မျဖစ္မေနျဖတ္ရမယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ က်ားပါးစပ္တြင္းကို ျမင္ရံုနဲ႔ ကူးလို႔မလြတ္ႏိုင္ပါဘူးဆိုၿပီး ျပန္လွည့္သြားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အထဲကို ျပဳတ္မက်ေအာင္ သတိထားၿပီး ႏုတ္ခမ္းေပၚက လမ္းေလွ်ာက္သြားၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ တံတားထိုးၿပီး ေက်ာ္သြားၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘာမွစဥ္းစားမေနဘူး ေတြ႕တာနဲ႔တခါတည္း ဒိုင္ပင္ထိုးခ်လိုက္တယ္။

အဲဒီက်ားပါးစပ္ကို ျဖတ္မိၿပီဆိုရင္ေတာ့ ႏုတ္ခမ္းေပၚကေန သတိထားၿပီးပဲ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ တံတားထိုးၿပီးေတာ့ပဲသြားသြား သတိလက္လြတ္သြားရင္ သို႔မဟုတ္ ကံမေကာင္းရင္ေတာ့ က်ားပါးစပ္တြင္းထဲ ျပဳတ္က်သြားတာပဲ။

က်ားပါးစပ္တြင္းထဲသို႔ က်သြားၿပီးေနာက္ ကူးရင္ခတ္ရင္း တစ္ဘက္ကို ေရာက္သြားၾကသူမ်ားရွိသလို ၊ က်ားပါးစပ္တြင္းမွာ မရုန္းထြက္ႏုိင္ပဲ နစ္ျမဳတ္သြားၾကသူမ်ားလည္း ရွိေလရဲ႕။

* * * * *


ကၽြန္ေတာ္အဂၤလိပ္ စကားေျပာ သင္တန္းတစ္ခုကို တက္စဥ္ကျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္စကားေျပာ သင္တန္းဆိုသည့္အတြက္ ထံုးစံတိုင္း အတန္းသားအခ်င္းခ်င္း အသက္ ေနရပ္ ၀ါသနာ အစရွိတို႔ကို အျပန္အလွန္ေမးၾက ေျဖၾကရသည္။ အမ်ားစုကေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီး ျဖစ္ခ်င္ၾကသည္ဟု ေျဖၾကၿပီး ေဆးေက်ာင္းတက္ေနသူမ်ားက ဆရာ၀န္၊ ကြန္ပ်ဴတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားက ကြန္ပ်ဴတာ ပညာရွင္ အစရွိသျဖင့္ ေျဖၾကသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ ထိုထဲမွာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကေတာ့ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး ျဖစ္လိုသည္ဟု ဆိုသည္။

ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ၀ါသနာပါသူ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေနာက္ရက္မ်ားတြင္ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ားအေၾကာင္း ျမန္မာကားမ်ား မေကာင္းေၾကာင္း ကိုးရီးကားမ်ားသည္ အလြန္ရွည္လြန္းေၾကာင္း အစရွိသျဖင့္ တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳးေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ဒီလိုနဲ႔ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးခင္သြားသည္။ ခင္သြာေတာ့မွ သူ႔အေၾကာင္းကို သိရသည္။ သူက ဆယ္တန္းေအာင္ကတည္းက ေမာ္ဒယ္သင္တန္းေတြတက္ၿပီး ေမာ္ဒယ္လည္းေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးသည္။ ဗီစီဒီ ႏွစ္ပုဒ္သံုးပုဒ္ေလာက္လဲ ရိုက္ခဲ့ဖူးသည္။ မဂၢဇင္း စာေစာင္အခ်ိဳ႕မွာလည္း ပါခဲ့ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ယခုအခါတြင္ အိမ္က ခြင့္မျပဳေတာ့သည့္အတြက္ ထိုအလုပ္အားလံုးကို ရပ္နားလိုက္ရသည္ဟု ဆိုသည္။

အစပိုင္းကေတာ့ ခြင့္ျပဳၿပီး ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ ခြင့္မျပဳတာလည္းလို႔ သူ႔ကို ေမးၾကည့္ေတာ့
“ အစပိုင္းတုန္းကေတာ့ အေမက ငါ့ေနာက္ကို ေတာက္ေလွ်ာက္ လိုက္ႏိုင္တယ္ေလ။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အေမလည္း က်မ္းမာေရးသိပ္မေကာင္းေတာ့ မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဆက္မလုပ္ျဖစ္ေတာ့တာ” ဟုသူက ဆက္ေျပာသည္။

သူက ရုပ္ရည္းလည္းရွိသည္။ သရုပ္ေဆာင္ထားတာေတြကလည္း သြက္သြက္လက္လက္ရွိသည္။ ဒီအလုပ္ကို သူဆက္လုပ္ပါက ေအာင္ျမင္မည္ဟု ထင္မိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္က
နင္ကလဲ အေမ မလုိက္ေပးေတာ့လည္း ဘာျဖစ္လဲဟ ကေလးမွ မဟုတ္တာ အဆက္အသြယ္လည္း ရေနၿပီပဲ ဆက္လုပ္ေပါ့ ဟု ကၽြန္ေတာ္က ေျပာလိုက္မိသည္။ ထိုအခါတြင္ သူမက …

ေအးငါလည္း အရင္ကေတာ့ အဲလိုပါပဲ အေမမလိုက္ႏိုင္လည္း ငါဆက္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး အေမကိုေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ အေမက ဘာေျပာလဲသိလား

မသိဘူးေလ

ငါ့သမီး ေယက်ာၤးေကာင္းေကာင္းမရပဲ ေနလိမ့္မယ္တဲ့

သူအေမက အဲလိုေျပာသည့္ စကားကို ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ၿပီး ၀ါသနာပါလွ်က္ ဆက္မလုပ္ေတာ့ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္ဟုဆိုသည္။ သူကေတာ့ က်ားပါးစပ္ ေခ်ာက္ကို ေၾကာက္လို႔ ေနာက္ျပန္လွည့္ခဲ့သူ။

* * * * *
အေၾကာင္းအရင္းေတြ တိုက္ဆိုင္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ရုပ္ရွင္နဲ႔ ဗီဒီယို ေလာကထဲတြင္ ၀င္တိုးေတာ့ ၀ါသနာတူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရလာသည္။ ၀ါသနာတူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ သင္တန္းတက္လိုက္ ဇာတ္လမ္းတိုေလးေတြရိုက္ၾကည့္လိုက္ႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ေလး တြဲျဖစ္ၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နယ္ျပန္တာႏွင့္ နာဂစ္ျဖစ္သည္ႏွင့္တို႔ေၾကာင့္ သံုးေလးလေလာက္ ကၽြန္ေတာ္သူတို႔ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားသည္။

တစ္ရက္တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲမွ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္လမ္းမွာ မထင္မွတ္ပဲ ဆံုမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္က နင္ဇာတ္ကားေတြ ဘာေတြေတာင္ရိုက္ေနၿပီဆိုဟု ေမးေတာ့။ သူက ေအးဟုတ္တယ္ဟု ေျဖေသာ္လည္း သူ႔အသံမွာ သိပ္အားမရွိလွ။ ဘယ္ကားမွာ ဘယ္သူနဲ႔ရိုက္လဲ ဘာလည္း အဲဒီေခြထြက္ေနၿပီလား အစရွိသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္က ဆက္ေမးေတာ့ မထြက္ေသးပါဘူးဟာဟုသာ ေျဖသည္။ ေနာက္ေတာ့ သူလည္း သြားစရာရွိသည္ ကၽြန္ေတာ္လည္း သြားစရာရွိသည္မို႔ စကားအၾကာႀကီး သိပ္မေျပာျဖစ္ၾကပဲ ေနာက္မွ ေအးေဆးေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ဟု သာေျပာၿပီး လမ္းခြဲခဲ့လိုက္ၾကသည္။

ေနာက္ထပ္ကၽြန္ေတာ္ သူန႔ဲထပ္ေတြ႕ေတာ့ ထမင္စားရင္း စကားေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူေျပာျပေတာ့မွေတာ့မွ ကိုယ္အလုပ္လုပ္ရမည့္ ေလာကထဲက အတြင္းေရးမ်ားအေၾကာင္း ေတာ္ေတာ္စံုစံုလင္လင္ သိလိုက္ရသည္။

အဲဒီလူၾကီးက အသက္ၾကီးၿပီး မ်က္မွန္တပ္ထားတယ္ဆိုတယ္ ငါ့ေျခသလံုးက အမာရြတ္ကိုေတာင္ျမင္တယ္ ျမင္ရင္လည္း အသာေအးေအးမေနဘူး အဲဒီအမာရြတ္က ဘာျဖစ္ထားတာလဲလို႔ လာေမးေသးတယ္။

ဟုအစခ်ီၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ မေတြ႕ျဖစ္သည့္ သံုးေလးလအတြင္းမွာ သူေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရသည္မ်ားကို ျပန္ေျပာျပသည္။ ေနာက္ဆံုးနိဂံုးကေတာ့ သူ ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္နဲ႔ ရည္းစားျဖစ္ေနၿပီဟု ဆိုသည္။ ထိုဒါရိုက္တာ အမည္ကို ေမးၾကည့္ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ထိုနာမည္ကို တစ္ခါမွ ၾကားဖူးျခင္းမရွိ။

“ ဒီလုိပဲေပါ့ဟာ အေနနီးစပ္ေတာ့ ျဖစ္သြားတာေပါ့” ဟု သူက ခပ္ေအးေအးပင္ျပန္ေျပာသည္။
သူကေတာ့ က်ားပါးစပ္ႏုတ္ခမ္းမွ လမ္ေလွ်ာက္ရင္း ေျခေခ်ာ္က်သြားခဲ့ၿပီ။

သူကေတာ့ ငါ့ကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားရွားပါတယ္။ သူနဲ႔ဇာတ္ကားဆက္ရိုက္ ဖို႔က်ေတာ့ သမီးရည္းစားျဖစ္ေနေတာ့ ငါက သူေဟာက္ရင္ မၾကိဳက္ဘူးဟ။ သူကလည္း အလုပ္ထဲမွာ ေဟာက္သင့္ရင္ ေဟာက္ရမွာပဲေလ အဲဒီေတာ့ ရိုက္ရတာ အဆင္မေျပမလို႔ မရိုက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ တျခားဒါရိုက္တာနဲ႔ ရိုက္မယ္ဆိုေတာ့လည္း သူကငါ့ကို စိတ္မခ်ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ေတာ့ငါလည္း ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ေသးဘူး။

ရိုက္ကြင္းေတြဘာေတြမွာ လိုက္သြားရင္ သူနဲ႔ရိုက္ရတဲ့ ေဆာ္ေတြက ငါ့ကိုၾကည့္တဲ့အထာကို ငါမၾကိဳက္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ငါ့ဘဲနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ပံုစံကိုလဲ ငါမၾကိဳက္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္ေတာ့ ရိုက္ကြင္းေတြကို သိပ္မလိုက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး ေတြ႕ခ်င္ရင္အျပင္မွာပဲေတြ႕တယ္။ သူကိုလည္းေျပာထားတယ္ ရႈပ္ခ်င္ရင္ ငါမ်က္စိကြယ္ရာမွာရႈပ္ ငါ့အေရွ႕ေတာ့လာမရႈပ္နဲ႔လု႔ိ။ ငါက မိန္းကေလးခ်င္းဆိုေတာ့ သိပ္မေျပာခ်င္ဘူး တစ္ခ်ိဳ႕ေဆာ္ေတြက ဇာတ္လမ္းမွာ ပါရရင္ၿပီးေရာ ဒါရိုက္တာကို ဘာလုပ္ေပးရေပးရ ဆိုၿပီး အေသကပ္ၾကတာေလ။
သူေျပာတဲ့ ေကာင္မေလးေတြကေတာ့ က်ားပါးစပ္ထဲ ဒိုင္ပင္ပစ္၀င္သူမ်ား ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

* * * * *

တစ္ခါတုန္းက ေရထဲတြင္ လက္ပံတုန္းၾကီး ေမွ်ာပါလာသည္။ ထိုလက္ပံတုန္းႀကီးေနာက္က ေဗဒါပင္အုပ္ၾကီး ေမွ်ာလာသည္။ လမ္းတစ္ေနရာအေရာက္ ေဗဒါပင္အုပ္ၾကီးက လက္ပံတုန္းႀကီးကို လမ္းဖယ္ေပးဖို႔ ေျပာသည္။ ထိုအခါ လက္ပတ္တုန္းၾကီးက ဘာျဖစ္လို႔ လမ္းဖယ္ရမွာလဲ ငါကမင္းတို႔အေရွ႕ကေန ေရာက္ေနႏွင့္တာပဲဟု ေျပာသည္။ ထိုအခါ ေဗဒါအုပ္က ျမစ္ထဲမွာ စည္းကမ္းတစ္ခုရွိတယ္။ ပိုရႈပ္တဲ့သူကို ဦးစားေပး လမ္းဖယ္ေပးရမယ္ေလ လို႔ေျပာေတာ့ လက္ပံတံုးၾကီးလည္း လမ္းဖယ္ေပးလိုက္ရသည္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေဗဒါအုပ္က ျမစ္အလည္မွာ မင္းမႈၿပီး စီးေမွ်ာေနတုန္း အေနာက္မွာ ဒိုက္ပံုေတြ လုိက္လာသည္။ ဒိုက္ပံုေတြ ေဗဒါအုပ္ကို လမ္းဖယ္ခိုင္းသည္။ ေဗဒါအုပ္ထက္ ဒိုက္ပံုက ပိုရႈပ္တာေၾကာင့္ ေဗဒါအုပ္က လမ္းဖယ္ေပးလိုက္ရသည္။ ဒိုက္ပံုက ေဗဒါအုပ္ကို ေက်ာ္တက္ၿပီး ျမစ္အလည္ေခါင္မွာ ဆက္ေမွ်ာေနခဲ့သည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ဒိုက္ပံုအေနက္က သပြတ္အူ လိုက္လာၿပီး လမ္းဖယ္ခိုင္းသည္။ ဒိုက္ပံုသည္ သပြတ္အူေလာက္ မရႈပ္ႏိုင္သျဖင့္ ျမစ္အတြင္း လမ္းဖယ္လိုက္ရသည္။ ထိုအခါ သပြတ္အူက ကမၻာေပၚမွာ သူ႔ကိုယ္သူ႔အရႈပ္ဆံုးဆိုၿပီး အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ကာ ျမစ္အတြင္းတြင္ ဆက္ၿပီးေမွ်ာလာခဲ့သည္။ ေလာကတြင္ သူအရႈပ္ဆံုးျဖစ္သည့္အတြက္ ျမစ္အတြင္းတြင္ သူ႔ကို လမ္းဖယ္ခိုင္းႏိုင္မည့္သူ မရွိေတာ့ဟု ေတြးထင္ေနတုန္း သူ႔ကို လမ္းဖယ္ခိုင္းသူ ေပၚလာသည္။
ငါက သပြတ္အူ ကမၻာမွာ အရႈပ္ဆံုးပဲ မင္းက ဘာမို႔ ငါ့ကို လမ္းဖယ္ခိုင္းရတာလဲဟု ေမးေတာ့
ငါက ဇာတ္သမားေတြ တင္လာတဲ့ေလွ မင့္ထက္ ပိုရႈပ္တယ္
အဲဒီေတာ့ သပြတ္အူလည္း လမ္းဖယ္ေပးလိုက္ရေတာ့သည္။

ထိုပံုျပင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ငယ္စဥ္က ဆရာမသိခၤ၏ စာအုပ္တစ္အုပ္(ပုဂံသားေမာင္ဘေမာ္ ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္) တြင္ဖတ္ဖူးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ပံုျပင္ရဲ႕ဆိုလိုရင္းကေတာ့ ဇာတ္သဘင္အသိုင္း၀ိုင္းသည္ ေတာ္ေတာ္ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး ႏုိင္သည္ကို ရည္ညြန္လိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။

* * * * *

ဒီေလာက္ရႈပ္ေထြးရင္ ဒီေလာက္ျဖစ္ေနရင္ လူေတြ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ခ်င္ၾကတာလဲ ဟုေမးစရာရွိေပလိမ့္မည္။ ထိုအလုပ္ကို လုပ္ေနသူမ်ားသည္ မည္သည့္ရြယ္ရည္ခ်က္ျဖင့္ လုပ္ေနသည္ျဖစ္ပါေစ အားလံုးကေတာ့ တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္းေျဖၾကလိမ့္မည္ ၀ါသနာေၾကာင့္။

လူတိုင္းသည္ ကိုယ္သန္ရာသန္ရာ ၀ါသနာကို ရူးသြပ္ၾကသည္။ ၀ါသနာကို ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခ်င္ၾကသည္။ ထိုအခါတြင္ ရုပ္ရွင္ႏွင့္ဗီဒီယို အသိုင္းအ၀ိုင္းသို႔ ၀င္တိုးရန္ ျပင္ဆင္ၾကေတာ့သည္။ ထိုသို႔ ၀င္တိုးရာတြင္ ေယက်ာၤးေလးမ်ားအတြက္ ဘ၀ပ်က္ေလာက္ေအာင္ မျဖစ္ေသာ္လည္း မိန္းကမ်ားအတြက္မႈက သေရတမွ်ားမွ်ားႏွင့္ လွ်ာတစ္လစ္တစ္လစ္ထြက္ေနေသာ က်ားပါးစပ္ႏုတ္ခမ္းကို ျဖတ္ေလွ်ာက္ကာသြားၾကသည္။ တံတားထိုး သြားမည္ဆိုပါက တံတားေစ်းက ၾကီးလွသည္။

တံတားထိုးစရာ ေငြကလည္းမရွိ ၀ါသနာကိုလည္း မစြန္႔လြတ္ႏုိင္ဘူးဆိုလွ်င္ေတာ့ သေရတမွ်ားမွ်ားႏွင့္ က်ားပါးစပ္၀ကို ျဖတ္ေလွ်ာက္ကာ သြားရေပလိမ့္မည္။