ေျမြနဲ႔ဖားနဲ႔ေ၀းတဲ့ေျမ

ဖားကိုေျမြၿမိဳတာကို သင္ျမင္ဖူးပါသလား။ ထိုအခါ သင္ဘာလုပ္သလဲ........

ရန္ကုန္မွာေနသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဖားကိုေျမႊျမိဳသည့္ ျမင္ကြင္းကို ျမင္ဖူးသူ နည္းလိမ့္မည္ဟု ထင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နယ္မွာေတာ့ ေျမြလည္းေပါ ဖားလည္း ေပါသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ဖားအားေျမြကၿမိဳတာကို မၾကာခဏဆိုသလို ျမင္ဖူးပါသည္။

ဖားသည္ သာမန္အခ်ိန္တြင္ အံုးအြမ္အံုးအြမ္ဟု ေအာ္ေသာ္လည္း အႏၵရာယ္က်ေရာက္သည့္ အခါတြင္ အံုးအြမ္ အုံးအြမ္ဟု မေအာ္ေတာ့ပါ။ ပုရစ္ေအာ္သံႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္တူေသာ အသံျဖင့္ေအာ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ပရစ္ေအာ္သံက ရွည္ၿပီး ဖားေအာ္သံက တို၍ ျပတ္ေတာင္း ျပတ္ေတာင္းထြက္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကေတာ့ ဖားကို ေျမြၿမိဳသည့္အသံၾကားၿပီ ဆိုသည့္ႏွင့္ ခဲလံုးသို႔မဟုတ္ ဒုတ္ကို ကိုင္ၿပီး အသံၾကားရာတြင္ လိုက္ရွာပါသည္။ ေတြ႕ၿပီဆိုသည့္ႏွင့္ ေျမႊကိုခဲႏွင့္ပစ္ ဒုတ္နဲ႔ရိုက္ၿပီး ဖားအသက္ကို ကယ္ေလ့ရွိသည္။ (ေျမြ၏ သေဘာသ၀သည္ အစာကို ခ်က္ျခင္းၿမိဳဳခ်ႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။ သူ႔အေပၚကို အႏၵရာယ္တစ္စံု တစ္ရာ က်ေရာက္လာသည့္ႏွင့္ ပါးစပ္ထဲက အစာကို ခ်က္ျခင္းေထြးထုတ္ၿပီး အသက္လႊတ္ေျပးတတ္သည့္ သဘာ၀ရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေတြ႕အၾကံဳအရ ဖားသည္ ေျမြပါးစပ္မွ လႊတ္သည္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္း ေျပးႏိုင္ပါသည္။ ေနာက္မွ ေသသည္ရွင္သည္ေတာ့ မေျပာတတ္ပါ)

ထိုအရြယ္က ငယ္ေသးလို႔လားမသိ ေျမြကိုလည္း ေတာ္ေတာ္အျမင္ကတ္သည္။ လမ္းမွာ သူ႔ဖာသာသူ ျဖတ္သြားတာ ေတြ႕လွ်င္ပင္ လိုက္ၿပီးရိုက္သတ္ေလ့ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖားတစ္ေကာင္အား ျမိဳေနသည္ကို ျမင္၍ ဖားအား ကယ္ႏိုင္လိုက္လွ်င္ အသက္တစ္ေခ်ာင္းကို ကယ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီးဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ ေက်နပ္ပိတိျဖစ္ေလ့ရွိသည္။

ကၽြန္ေတာ္ၿမိဳ႕အလည္မွာ ပန္းခ်ီဆိုင္းဘုတ္ေတြေရးေသာ ပန္ခ်ီဆိုင္တစ္ဆိုင္ရွိသည္။ တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္ ထိုပန္းခ်ီဆိုင္အနီးက ေရေျမာင္းေလး တစ္ခုမွာ လူေတြ ၀ိုင္အံုေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ စပ္စုသူပီပီ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထိုလူအုပ္ထဲသို႔ တို႔ေ၀ွ႕ၾကည့္လိုက္မိသည္။ တို႔ေ၀ွ႕ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရတာက လက္မအရြယ္ေလာက္ရွိေသာ ေျမႊေသးေသးေလး တစ္ေကာင္က သူ႔ထက္အဆအမ်ားၾကီး ၾကီးေသာ ဖားတစ္ေကာင္ကို ကိုက္ၿပီး ကုန္းေပၚကို ဆြဲတင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ေျမြကို ျမင္လိုက္သည္ႏွင့္ လက္က ယားေနၿပီ ထို႔ေၾကာင့္ ခဲတစ္လံုးကို ေကာက္ၿပီး ပစ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ ပန္းခ်ီဆရာက ကၽြန္ေတာ့္ကို တားသည္။

“မလုပ္နဲ႔ ဒါသဘာ၀ပဲ သူ႔အစာကို သူ႔ဖာသာသူရွာစားတာ”

ကၽြန္ေတာ္အဲဒီတုန္းက ခုႏွစ္တန္းေလာက္ပဲ ရွိေသးအတြက္ ကေလးရြယ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပန္းခ်ီဆရာကို ေၾကာက္၍သာ အသာေလးေနရသည္။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကေတာ့ ေျမြကိုခဲႏွင့္ ပစ္ခ်င္ေနသည္။ သို႔ရာတြင္ မတတ္သာ၍ အမ်ားနည္းတူ ဆက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။

ေျမြေလးက ပိန္းရိုးေတြကို အားျပဳၿပီး ဆြဲတင္လိုက္ ဖား ရုန္းလိုက္လွ်င္ အားခ်င္းမမွ်သည့္အတြက္ ျပန္က်သြားလိုက္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေျမြက သူ႔အၿမီးကို ပိန္းရိုးေတြေပၚမွာ ၾကိဳးႏွင့္ခ်ီသလို ၿမဲေအာင္ ခ်ီထားၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲတင္ေတာ့ ဖားက ေရထဲကေန ကုန္းေပၚကိုပါ လာသည္။ ေျမြက ကုန္းေပၚေရာက္ေအာင္ ဖားကို ဆြဲတင္သြားႏုိင္ၿပီလည္းဆိုေရာ ပန္ခ်ီဆရာလည္း ထြက္သြားသည္။ ပန္းခ်ီဆရာ ထြက္သြားႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေျမြကို ခဲႏွင့္စပစ္ပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ခဲႏွင့္ ပစ္သည့္အတြက္ ေျမြက ဖားကို ပစ္ထားၿပီး ကိုယ္လႊတ္ရုန္းေျပးသြားသည္။ ကုန္းေပၚတြင္ ခုန္ဆြခုန္ဆြနဲ႔ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ဖားကို တုတ္ႏွင့္ ကေလာ္ၿပီး ေျမာင္းထဲ ျပန္ခ်ထားခဲ့လိုက္သည္။

* * * * *

တစ္ေလာက ျပသနာ ေတာ္ေတာ္တက္လုိက္သည္။ သို႔ေပမယ့္ တက္သည့္ျပသနာက ကိုယ့္ျပသနာမဟုတ္။ သူငယ္ခ်င္း လင္မယားႏွစ္ေယာက္ၾကားက ျပသနာ။ ေယက်ာၤးျဖစ္သူက ရႈပ္သည္။ မိန္းျဖစ္သူက ေယက်ာၤးရႈပ္တာကို လိုက္စံုစမ္းေနသည္။ အမွန္တုိင္းေျပာရရင္ေတာ့ လင္ရယ္မယားရယ္လုိ႔ ျဖစ္လာၿပီးေတာ့ မကြဲေစခ်င္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကို နည္းနည္းဆင္ခ်င္ဖုိ႔ သတိေပးသည္။ သူက သတိေပးလဲ ေပးငေပး သူ႔အက်င့္တုိင္း ေနျမဲတုိင္းေနသည္။

ျပသနာက တျဖည္းျဖည္းၾကီးလာတာအမွ် ေယက်ာၤးဘက္ကပဲ ပါရမလိုလို မိန္းဘက္ပဲ ပါရမလိုလို။ ေယက်ာၤးဘက္က ပါျပန္ရင္လဲ အိမ္ေထာင္မႈေဖာက္ျပန္တာၾကိးကို အားေပးရာေရာက္မည္။ အားမေပးပဲ သူလုပ္ေနတာကိုရပ္သြားေအာင္ ဇြတ္အတင္း လုိက္ဖ်က္ရေအာင္ကလဲ မဟုတ္တတ္။ ၾကာလာေတာ့ မိန္းမျဖစ္သူက သူေယက်ာၤး ရႈပ္တာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေျမာက္ေပးလုိ႔ပဲ ျဖစ္တာလိုလို ဘာလိုလို ထင္လာသည္။ ေယက်ာၤးကလဲ သူရႈပ္တာ မိန္းမသိတယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ပဲ သတင္းေပးလို႔ သိတာလိုလို ဘာလိုလို ထင္လာသည္။

* * * * *

အခုေန ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေျမြကေန ဖားကို ျမိဳေနတာေတြ႕ရင္ ကယ္သင့္လား မကယ္သင့္လားဆိုတာ စဥ္းစားစရာျဖစ္လာသည္။ အင္အားၾကီးသူက ႏွင့္ အင္အားနည္းသူ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ကယ္သင့္လား။ ပန္းခ်ီဆရာ ေျပာသလိုပဲ ဒါသဘာ၀ပဲ သူ႔အစာကို သူ႔ဖာသာရွာစားဆိုၿပီး ၾကည့္ေနသင့္လား။ ဘယ္ဟာမွန္လဲ ကၽြန္ေတာ္ေသေသခ်ာခ်ာ မစဥ္းစားတတ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရန္ကုန္ေရာက္လာၿပီးကတည္းက ဖားကေျမြကိုျမိဳတာ တစ္ခါမွမေတြ႕ရေတာ့ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ေနရာက ေျမြေတြဖားေတြနဲ႔ေ၀းေနလုိ႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

Read More...

Summary only...

ဓာတ္ပံုေကာင္းတစ္ပံုရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္

ရွင္းလင္းျပတ္သားေသာ Back ground ကို ေရြးခ်ယ္ပါ

ဓာတ္ပံုေကာင္းတစ္ပံု ျဖစ္ဖုိ႔ ဆုိတဲ့ေနရာမွာ သူရဲ႕ အဓိက အားသာခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတဲ့ အနက္က ဒီေန႔ ေျပာမွာကေတာ့ ဓာတ္ပံုရဲ႕ Back ground ရဲ႕ အေရးပါမႈကို ေျပာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အရင္တုန္းက ဓာတ္ပံုတစ္ပံုမွာ ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ Back ground ရွိရမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္ Editor က ေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လက္မခံႏုိင္ဘူး ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ အေရွ႕က အရာ၀တၳဳက လွေနရင္လဲ ဓာတ္ပံုေကာင္း တစ္ပံု ျဖစ္လာႏုိင္တာပဲေလ။ ကၽြန္ေတာ္အဲလိုပဲ ေတြးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကမ္း ရိုက္လာတာနဲ႔အမွ် သူေျပာတဲ့အတုိင္း ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြရဲ႕ ရာႏႈန္းျပည့္နီးပါးဟာ ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ Back ground ရွိေနတာကို ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဥပမာ အေနနဲ႔ ဒီပံုေလးေတြကို ၾကည့္ၾကည့္ရေအာင္



ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ Back ground ရွိတဲ့ပံု



ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ Back ground မရွိတဲ့ပံု

ပထမပံု မွာကေတာ့ ေနာက္ခံ Back ground က ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့အျပင္ အေရွ႕ဆံုးက ကိုရင္ေလးတစ္ပါးတည္းကိုပဲ Focus လုပ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီပံုကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ျပခ်င္တဲ့ Main Subject ကိုရင္ေလးကို ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေတြ႕ႏုိင္တာျဖစ္ပါတယ္။

ဒုတိယပံုမွာဆိုရင္လဲ ကိုရင္ေလးတစ္ပါးတည္းကို Focus လုပ္ထားတာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေနာက္ခံမွာ ပါေနတဲ့ ဥပဇဥ္းက မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး အျပည့္မပါပဲ ျပတ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေနာက္မွာ ကားတစ္စီးရွိရွိေနတယ္။ ကားရဲ႕ေရာင္ ေနာက္က ဥပဇဥ္းရဲ႕အေရာင္ဟာ အေရွ႕က Focus လုပ္ျပထားတဲ့ ကိုရင္ေလးနဲ႔ ေရာေနတဲ့အတြက္ ျပခ်င္တဲ့ Main Subject က ရုပ္လံုးၾကြမလာေတာ့ပါဘူး။ တကယ္လို႔မ်ားသာ ေနာက္ခံဟာ ရွင္းလင္းျပတ္သားေနမယ္ဆိုရင္ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ ပံုေလးတစ္ပံု ျဖစ္လာမွာပါ။

ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေမးစရာ ရွိပါတယ္။ အဲဒါဆုိရင္ ေနာက္ခံရွင္းလင္းျပတ္သားမႈ မရွိတဲ့အခါမွာ ကၽြန္တာ္တုိ႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ထပ္ ပံုေလး ႏွစ္ပံုကို ထပ္ျပပါမယ္။



ဒီပံုေလးကေတာ့ ပဲခူးတုိင္း သနပ္ပင္ျမိဳ႕နယ္ မင္းရြာသြားတုန္းက ရိုက္ခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ပထဆံုးေတြ႔ လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ အခုလို အေနထားေလးပါ။ ကေလးတစ္ေယာက္က ကၽြဲေပၚမွာ တက္စီးၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္က ကၽြဲကို ဆြဲသြားတယ္။ သာမွန္အားျဖင့္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ရိုက္လို႔လွမဲ့ ပံုေလးတစ္ပံုပါ။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက အေနာက္မွာ ႏြားတစ္ေကာင္ကလဲ ရွိေနတယ္ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ခံအုန္းပင္ေတြရဲ႕ အေရာင္နဲ႔ အေရွ႕က အေရာင္ေတြနဲ႔ သိပ္ၿပီးကြဲျပားမႈ မရွိဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ရိုက္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ျပခ်င္တဲ့ ကၽြဲနဲ႔ကေလးေတြရဲ႕ပံုက ၾကြတက္လာမွာမဟုတ္ဘူး။

အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြဲရဲ႕ ဘယ္ဘက္ အျခမ္းကေန ရိုက္ရာကေန ညာဘက္ျခမ္းကို ကူးလိုက္တယ္။ ညာဘက္ အျခမ္းကေန ၾကည့္ရင္ ေနာက္ခံ သစ္ပင္ေတြဟာ ဘယ္ဘက္အျခမ္းက ၾကည့္တာေလာက္ မရႈပ္ေပမယ့္ ေနလံုးၾကီးရွိေနေတာ့ အလင္းေရာင္နဲ႔ ထိပ္တိုက္ၾကီး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ F ကို 22 မွာထားၿပီးေတာ့ ရိုက္လုိက္တယ္။



အဲဒီအခါမွာ ဒီပံုေလးရလာတယ္။ ဒီပံုဟာဆိုရင္ အရမ္းအေကာင္းၾကီး မဟုတ္ရင္ေတာင္ ပထမပံုထက္စာရင္ေတာ့ ကိုယ္ျပခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းရာေလးက ၾကြတက္လာတယ္။ F ကို 22 မွာ ထားတဲ့အတြက္ ေနက ၾကယ္လို ျဖစ္သြားတယ္ အေရွ႕က ရွိတဲ့အရာ၀တၳဳကလည္း မဲသြားတယ္။ ဒီပံုက အျဖဴအမည္းပံုမွဟုတ္ပါဘူး Exposure အမွန္က ေနေရာင္ေပၚမွာ ရွိေနတဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ အရာ၀တၳဳေတြကမည္းသြားတာပါ။

ဒီေန႔ ေျပာခ်င္တဲ့ ဓာတ္ပံုေကာင္းတစ္ပံုရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ ေနာက္ၾကံဳတဲ့အခါမွ ေနာက္ထပ္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို ထပ္ေျပာပါမယ္။

Read More...

Summary only...