Art is My Life: November 2008

Monday, November 17, 2008

Forever Sports Journal What is your Ethic


ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ထားတဲ့ပံုကို Forever Sports Journal က ခပ္တည္တည္နဲ႔ ယူသံုးထားတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ၾကီးၾကီး က်ယ္က်ယ္ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီပံုေတြကို လမ္းေဘးမွာ ရိုက္သလို ခ်က္ျခင္းရိုက္လို႔ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘရာဇီးအသင္း ဧရာ၀တီသြားမယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လိုက္ခ်င္လြန္းလို႔ ေဘာ့လံုးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို သြားေျပာပါတယ္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကသူတို႔ အစီစဥ္ မဟုတ္ပါဘူး YMCA ရဲ႕ အစီစဥ္ပါဆိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လိုက္ဖို႔ရာ ႏွစ္ရက္ေလာက္ႀကိဳၿပီး YMCA မွာေျပာထားရပါတယ္။

ဧရာ၀တီတိုင္းကို ထြက္မဲ့မနက္ေရာက္ေတာ့ မနက္အေစာႀကီးထၿပီး ဟိုတယ္ရန္ကုန္အေရွ႕မွာ ငုတ္တုတ္ေလး ထိုင္ေစာင့္ေနရပါတယ္။ ဟိုတယ္လံုျခံဳေရးေတြက ဓာတ္ပံုသမားမို႔ ေပးမ၀င္ဘူးဆိုလို႔ပါ။ ေနာက္ေတာ့ YMCA အဖြဲ႕ေတြလာျပန္ေတာ့လည္း ကားကတစ္စီးတည္း ျဖစ္ေနလို႔ မဆံ့ေတာ့ဘူးတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ မွတ္ရပ္ၿပီး လိုက္ရလိုက္ရ လိုက္ရရင္ၿပီးပါၿပီ ဆိုၿပီး အဲဒီခရီးစဥ္ကို လိုက္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။

ဆိုလိုခ်င္တာေတာ့ သူမ်ားဘက္က အဲလို ခဲရာခဲဆစ္ႀကိဳစားၿပီး ရိုက္လာတဲ့ပံုေတြကို သူတို႔က အေၾကာင္းမၾကား ဘာမၾကားနဲ႔ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ယူသံုးလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ေဖာင္ပိတ္အမွီမို႔လို႔ ယူသံုးလိုက္တာ အေၾကာင္းမၾကားဘူးပဲထား။ ပံုေအာက္မွာေတာ့ ဘယ္သူ႔ဆီကေန ယူသံုးတယ္ဆိုမ်ိဳးေတာ့ ထည့္သင့္ပါတယ္။ အခုေတာ့ မသိရင္ သူ႔ဖာသာ သူတို႔ ရိုက္ထားတာလို လို ဘာလိုလိုနဲ႔ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ယူသံုးလိုက္တာ။

အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေမးခ်င္တာက Forever Sports Journal ရဲ႕ Ethic က ဘာလဲဆိုတာပါပဲ ။

မူရင္းပို႔စ္ကို ဒီေနရာမွာကလစ္ေခါက္ၿပီး ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္

Read More...

Friday, November 14, 2008

ႏွင္းဆီ

ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္က ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပင္ကို စိုက္ဖူးသည္။ ထိုႏွင္းဆီပင္ေလးသည္ ေက်ာင္းအနီးရွိ ႏွင္းဆီျခံတစ္ျခံမွ ပိုက္ဆံငါးဆယ္ျဖင့္ ၀ယ္ယူလာျခင္းျဖစ္ၿပီး ေငြငါးဆယ္ေပးရေသာ ႏွင္းဆီပင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္တန္ဖိုးထားသည္။ ထိုႏွင္းဆီပင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ မနက္တိုင္းေရ ေလာင္းသည္။ ထိုႏွင္းဆီပင္ေလးမွ ႏွင္းဆီပန္းေလးတစ္ပြင့္ ပြင့္လာေစရန္ျဖစ္သည္။ တစ္ခုေသာ အိမ္မက္တြင္ ထိုႏွင္းဆီပင္ေလးမွ ႏွင္းဆီပန္းေလး တစ္ပြင့္လာသည္။ အိပ္ရာမွ ႏိုးေတာ့ ႏွင္းဆီပင္ေလးကို အေျပး အလႊားသြားၾကည့္မိသည္။ ႏွင္းဆီပင္ေလးမွ ႏွင္းဆီပန္း မပြင့္ေသးပါ။

ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္မွာ ႏွင္းဆီပင္ေလးမွ ႏွင္းဆီဖူးေသးေသး ထြက္လာသည္။ ေနၾကာေစ့ တစ္၀က္စာေလာက္ ရွိေသာ ထိုႏွင္းဆီဖူး ေသးေသးေလးကို ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္၍မဆံုးပါ။ ထုိႏွင္းဆီဖူးေလးသည္ တစ္ရက္ထက္တစ္ရက္ ပိုပိုၿပီးၾကီးထြားလာသည္။ ႏွင္းဆီဖူးေလးကိုၾကည့္ရင္း ႏွင္းဆီပင္ေလးကို ေန႔စဥ္ေရေလာင္းရင္း ႏွင္းဆီဖူးမွ ႏွင္းဆီပြင့္ေလးတစ္ပြင့္ ပြင့္မည့္ရက္ကို ကၽြန္ေတာ္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိသည္။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင္းဆီဖူးေလးကို ေရေလာင္းေသာ္လည္း ၾကီးလာျခင္းမရွိသည္ကို သတိထားမိလုိက္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ သတိထားမိၿပီး သံုးေလးရက္အၾကာတြင္ ႏွင္းဆီရြက္ေလးမ်ား လိမ္တြန္႔ကာ ႏွင္းဆီးဖူးေလးမွာလဲ အေပါက္ေလးမ်ား ျဖစ္လာသည္။ တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ ႏွင္းဆီပင္ေလးသည္ ျငိဳးေျခာက္သြားၿပီး ေသဆံုးသြားေတာ့သည္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းတြင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္းဆီပင္ကို မစိုက္ျဖစ္ေတာ့ပါ။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ ႏွင္းဆီပြင့္ေလးေတြကို လိုခ်င္တိုင္း သက္ေသာင့္သက္သာပင္ ေစ်းမွ ၀ယ္လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀တြင္ ႏွင္းဆီပန္းပြင့္မ်ားစြာကို ေစ်းမွ၀ယ္ယူခဲ့ဖူးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ေသာ ႏွင္းဆီပင္ကို ကၽြန္ေတာ္ ျမတ္ႏိုးေပမယ့္ ႏွင္းဆီပင္တစ္ကို ႏွင္းဆီပန္းပြင့္လာ ေအာင္စိုက္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။

တစ္ခုေသာ တစ္ရက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္းပန္းေလး တစ္ပြင့္ကို၀ယ္ၿပီး ေက်ာင္းစာသင္ခန္းထဲက ပန္းအိုးတြင္ ထိုးထားလိုက္သည္။ ညေနေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ပန္းေလးကို တျခားေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္က ယူသြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္သူ႔လက္က ႏွင္းဆီပြင့္ကို မရမက ျပန္လုသည္။ သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ္လုရင္း ႏွင္းဆီကဆူးေတြ ကၽြန္ေတာ့လက္ကို စူးကုန္သည္။

ဘ၀တြင္ မည့္သည့္အခါတုန္းကမွ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ဖူးျခင္း မရွိေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို တစ္ခါမွ ေမွ်ာ္လင့္ထားျခင္း မရွိသည့္ေနရာတြင္ ဆံုဆည္းခဲ့သည္။ သူမသည္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ေလးတစ္ပြင့္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ သူမ၏ အခ်စ္ကို ရဖို႔အတြက္ ေန႔စဥ္ႀကိဳးစားရသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ႀကိဳးစားျခင္းသည္ ႏွင္းဆီပင္ေလးကို ေရေလာင္းျခင္းေလာ။

အခ်ိန္ေတြ ၾကာလာတာႏွင့္အမွ် သူမႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ ရင္းႏွီးမႈေတြဆီကေန တစ္ဆင့္ကူးလို႔ သံေယာဇဥ္ေတြ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုသံေယာဇဥ္ ရိုးတန္းရွည္ေလးမွ အခ်စ္ႏွင္းဆီပြင့္ေလး ဘယ္ေန႔ပြင့္မလဲ ဆိုသည့္ ေမွ်ာ္လင့္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္အခ်ိန္မ်ားစြာ ေစာင့္စားေနခဲ့မိသည္။ အခ်ိန္ေတြတာ ကုန္လာသည္။ ႏွင္းဆီပြင့္ေလး ပြင့္မလာခဲ့ပါ။

ႏွင္းဆီပြင့္ေလး ပြင့္မလာေပမယ့္ တစ္ေနမွာ ပြင့္လာႏိုးဆိုသည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ သံေယာဇဥ္ရိုးတန္ ရွည္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ဖက္တြယ္ထားမိသည္။ ရင္ဘတ္ကို စူးၿပီး ႏွလံုးသားက ေသြးေတြ ထြက္လာေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္ သတိထားမိလုိက္သည္။ ႏွင္းဆီရိုးပဲ ဆူးေတြလည္း ပါမွာေပါ့ေလ။


တကယ္ေတာ့ ေလာကမွာ ပိုက္ဆံရွိရင္ ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ေတြကို ႀကိဳက္သေလာက္ ေစ်းမွာ၀ယ္လို႔ရသည္။ ရည္းစားဆိုတာလဲ ႏွင္းဆီပန္းလိုျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ေပးႏိုင္ရင္ ေပးႏိုင္သေလာက္ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ထားလို႔ရသည္။ ဘ၀တြင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္းဆီပန္း ေျမာက္မ်ားစြာကို ေစ်းမွ ၀ယ္ယူခဲ့ဖူးပါသည္။ ထုိ႔အတူ ရည္းစားေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း ထားခဲ့ဖူးသည္။


ဒါေပမယ့္ အခ်စ္ဆိုတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မစိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ေသးတဲ့ ႏွင္းဆီပန္းေလးတစ္ပြင့္မ်ား ျဖစ္ေနမလား မသိ...











မွတ္ခ်က္၊ ၊ သစၥာနီ၏ ေတာင္တန္းမ်ား ၀တၳဳတိုကို ဖတ္အၿပီးတြင္ ႏွင္းဆီကို ေရးျခင္းျဖစ္သည္

Read More...

Thursday, November 13, 2008

ႏွစ္ေယာက္တစ္ပုဒ္

တခါတုန္းက သမီးေယကၹႏွစ္ေယာက္ဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္စီကို ႏွစ္ေယာက္၀ိုင္းၿပီး ေရးခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီဘေလာ့ဂ္ပို႔ရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ကို ႏွစ္ေယာက္ တစ္ပုဒ္လို႔ ေပးထားတယ္။


‘ကဗ်ာ’

ကြ်န္ေတာ္က ေကာင္းကင္က်ယ္
သူမက တိမ္တိုက္ငယ္
ကြ်န္ေတာ့္ကမၻာထဲမွာ ျမဴးထူးစြာ လြင့္ေမ်ာဖူးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္က သစ္ပင္တစ္ပင္
သူမက ေရေသာက္ျမစ္
ကြ်န္ေတာ္ အသက္ဆက္ေနရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္အရင္း။

ကြ်န္ေတာ္က မိုးစက္ေတြ
သူမက ကေလးငယ္လို
ကြ်န္ေတာ္ရင္ခြင္ထဲ ေျပးလႊားေဆာ့့ကစားဖူးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္က ပန္းပြင့္ငယ္
သူမက လိပ္ျပာေလး
ကြ်န္ေတာ့္ထံပါး ရစ္သီသီနဲ႔ ပ်ံ၀ဲဖူးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္က ေက်ာက္ေဆာင္
သူမက ေရလိႈင္းေတြလို
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ မာေက်ာမႈေတြကို ႏူးညံ့ေစခဲ့တယ္။

အခု ကြ်န္ေတာ္က ႐ိုးတံရွည္
သူမက ငွက္ငယ္
ကြ်န္ေတာ့္ လက္အစံုေပၚ ခုိနားဖူးတယ္။

ကြ်န္ေတာ္က စာအုပ္ေလးျဖစ္
သူမက ေဖာင္တိန္ငယ္
ကြ်န္ေတာ့္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚ ပံုရိပ္ေတြ ထားခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ…
သူမနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ဟာ
သစ္ပင္အိုေတြကို…
အခ်စ္မ်ားငတ္ေနမလားဆိုၿပီးေတာ့လည္း
အတူတူ ဂ႐ုဏာသက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္

ဟန္သစ္ၿငိမ္

အကို(ညီမကိုယူထားလွ်င္ အကိုဟုရိုေသစြာေခၚရသည္)ေရးေသာကဗ်ာ။



ကြၽန္ေတာ္က ကင္းေကာင္
သူမက ေဂၚဇီလာ
တိုက္ခိုက္ရင္းနဲ႔ ငွက္ေပ်ာ္ခင္းေတြ ပ်က္စီးခဲ့ဖူးတယ္

ကြၽန္ေတာ္က သစ္ပင္
သူမက ေမ်ာက္မေလး
သူခ်ိဳးခ်ခဲ့လို႔ လူညြန္႔တံုးခဲ့ရတယ္

ကြၽန္ေတာ္က မိုးစက္
သူမက ကေလးလို
ရူးရူးေတြေပါက္ခ်ထားခဲ့လို႔ ပတ္၀န္က်င္မွာနံေဟာင္ရစ္ခဲ့တယ္

ကြၽန္ေတာ္က ပန္းပြင့္ငယ္
သူကမက ယဥ္ေကာင္
ဟိုမွာဒီမွာနားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ေဘးနားလာရစ္ဖူးတယ္
နံလိုက္တာမွ လြန္ေရာပဲ

ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာက္ေဆာင္
သူမက ေရျငွိ
သူမေၾကာင့္ လူေတြခဏခဏ ေခ်ာ္လွဲၾကရတယ္

ကြၽန္ေတာ္က ရိုးတံရွည္
သူမက ဌင္းတ
မႏိုင္မနင္းသူ႔၀ိတ္ႀကီးနဲ႔ တက္လို႔ သစ္ကိုင္းက်ိဳးက်ခဲ့ရဖူးတယ္

ကြၽန္ေတာ္က စာအုပ္ေလးျဖစ္
သူကမက ျခ
သူကိုက္စားသြားလို႔ ႏွလံုးသားေတာင္ တိုးလွိဴေပါက္ေနၿပီ

ဒီလိုနဲ႔ သူမနဲ႔ကြၽန္ေတာ္
ဘိုးဘြားရိပ္သာက အဖိုးႀကီးအိုေတြကို
အရက္ငတ္ေနမလားဆိုၿပီး
အတူတူ ၀ယ္တိုက္ခဲ့ၾကဖူးတယ္

စိုးေဇယ်
ညီျဖစ္သူ ( ကဗ်ာေရးသူညီမ၏ ခင္ပြန္းေလာင္း) ကျပန္ေရးေသာကဗ်ာ


သက္ဆိုင္သူသို႕ ...

ေကာင္မေလးေရ…
ငါ့မ်က္နွာေတြေပၚမွာ အခ်စ္ေတြကို ေဖာ္ျပမထားဘူး
ဒါေပမယ့္ ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာ အခ်စ္ေတြရွိခဲ့တယ္
အဲဒီအခ်စ္ေတြကို
မ်က္လံုးနဲ႔ၾကည့္ရံုနဲ႔ေတာ့ နင္ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး
ခံစားၾကည့္လိုက္ပါ နင္ျမင္လာလိမ့္မယ္

ေကာင္မေလးေရ ….
နင့္အတြက္ ေလာကၾကီးမွာေနရာေလးတစ္ခု ဖန္တီးမေပးႏုိင္ဘူး
ဒါေပမယ့္ ငါ့ႏွလံုးသားမွာေတာ့ နန္းေတာ္ၾကီးတစ္ခုရွိတယ္
အဲဒီနန္းေတာ္ႀကီးကို အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး
နင္က ဘုရင္မလုပ္ေပါ့

ေကာင္မေလးေရ …
တကယ္ေတ့ ငါကနင့္ရဲ႕အခ်စ္ေတြကို မပိုင္ဆိုင္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို ငါပိုင္ဆုိင္တယ္

ေကာင္မေလးေရ…
တကယ္ေတာ့ငါ့ဘ၀က ဂစ္တာအိုေလးပါ
သိပ္ၿပီးအသံုးမ၀င္ဘူး

ေကာင္မေလးေရ
ဂစ္တာအိုကထြက္လာတဲ့ သံစဥ္ေတြကေတာ့
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြေပါ့
ကြဲရွရွနဲ႔ သိပ္ၿပီးမၿပီျပင္ဘူး

ေကာင္မေလးေရ ….
နင့္အခ်စ္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ဒီဘ၀မွာ
အဲဒီဂစ္တာအိုေလးကိုတီးၾကည့္ရင္း ထြက္လာတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကိုခံစားရင္ခုန္ရင္း
ငါဆက္ၿပီး အိပ္မက္ေတြမက္ေနမယ္
မိန္းကေလးရယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီးအဲဒီဂစ္တာေလးကိုမရိုက္ခ်ိဳးလိုက္ပါနဲ႕ေနာ္
ငါဆက္ၿပီး အိပ္မက္ေတြမက္ပါရေစ

စိုးေဇယ်ထြန္း


ေကာင္မေလးေရ…
ငါ့မ်က္နွာေတြေပၚမွာ အမာရြတ္ေတြကို ေဖာ္ျပမထားဘူး
ဒါေပမယ့္ ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာ ၀ဲေတြရွိခဲ့တယ္
အဲဒီ ၀ဲေတြကို
မ်က္လံုးနဲ႔ၾကည့္ရံုနဲ႔ေတာ့ နင္ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး
ကူးစက္ခံစားၾကည့္လိုက္ပါ နင္ျမင္လာလိမ့္မယ္

ေကာင္မေလးေရ ….
နင့္အတြက္ ေလာကၾကီးမွာ အိမ္သာေလးတစ္ခု ဖန္တီးမေပးႏုိင္ဘူး
ဒါေပမယ့္ ငါ့ႏွလံုးသားမွာေတာ့
အမိႈက္ပံုးႀကီးတစ္ခုရွိတယ္
အဲဒီအမိႈက္ပံုးႀကီးကို အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး
နင္က မစင္မလုပ္ေပါ့

ေကာင္မေလးေရ …
တကယ္ေတ့ ငါကနင့္ရဲ႕ ႏွာေခါင္းကို မပိုင္ဆိုင္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ ႏွပ္ေခ်းေတြကို ငါပိုင္ဆုိင္တယ္

ေကာင္မေလးေရ…
တကယ္ေတာ့ငါ့ဘ၀က ဠင္းတအိုႀကီးပါ
သိပ္ၿပီးအသံုးမ၀င္ဘူး

ေကာင္မေလးေရ
ဠင္းတအိုကထြက္လာတဲ့ သံစဥ္ေတြကေတာ့
အညီႇနံ႔ေတြေပါ့
စူးရွရွနဲ႔ သိပ္ၿပီးမၿပီျပင္ဘူး

ေကာင္မေလးေရ ….
နင့္အခ်စ္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ဒီဘ၀မွာ
အဲဒီဠင္းတ႐ုပ္ႀကီးကို မွန္ၾကည့္ရင္း ထြက္လာတဲ့ ၀ဲေတြကိုခံစားကုတ္ဖဲ့ရင္း
ငါဆက္ၿပီး ပုတ္ပြေနမယ္
မိန္းကေလးရယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး အဲဒီဠင္းတအိုႀကီး ကို႐ိုက္ေမာင္းမထုတ္ပါနဲ႔ေနာ္
ငါဆက္ၿပီး ေလာက္ေသေတြ စားပါရေစ။

ဟန္သစ္ျငိမ္

Read More...

Sunday, November 02, 2008

ရင္နာတယ္ ...

ရင္နာတယ္ တကယ္ပါ
မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔
မ်က္ႏွာမသစ္ေသးဘူး အင္တာနက္ကိုအရင္ၾကည့္တယ္

ေန႔လည္
ထမင္းစားရင္လည္း အင္တာနက္အရွ႕မွာပဲ

အလုပ္လုပ္ရင္လည္း
အင္တာနက္နဲ႔ပဲ

အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္
အင္တာနက္ကိုသံုးလို႕

ခ်စ္သူကေတာင္ေျပာတယ္
ရွင္က အင္တာနက္ကိုကၽြန္မထက္ပိုစြဲလမ္းတယ္တဲ့

အဲလို .....
အခ်ိန္တိုင္း စကၠန္႔တိုင္း
ငါ့ဘက္က အဲဒီေလာက္ခေရဇီျဖစ္ေနတာကို
နင့္တို႔ဘက္က ျပတ္ျပတ္သြားရက္တယ္ေနာ္

ျပန္စဥ္းစားရင္ေလ
တကယ္ကိုရင္နာဖို႔ ေကာင္းပါတယ္

Read More...

ဗိုင္းရပ္ထိသြားတယ္

မေန႔ညက ဗိုင္းကၽြန္ေတာ့္ဂ်ီေတာ့ကို ဗိုင္းရပ္ထိသြားတယ္
Ripway ဗိုင္းရပ္ပဲ။ တစ္ေယာက္ကေန လာပို႕တာ အဲဒီေကာင္ကို ဘေလာ့ဂ္မလို႔ လုပ္တာ ေမာက္ကစုတ္ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္တဲ့ေနရာကို မေရာက္ပဲ အဲဒီေကာင္ကို ကလစ္ေခါက္သလို ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီမွ သေကာင့္သားက ကၽြန္ေတာ့္ဂ်ီေတာ့မွာ ရွိတဲ့လူေတြကို တန္းစီးၿပီးပို႔ေတာ့တာပဲ။ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ဖို႕ ေကာင္းတဲ့ ဗိုင္းရပ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာေသးဘူး။ ပတ္စ၀ပ္ေတာ့ ေျပာင္းထားလိုက္ရတာ္ ေနာက္ေတာ့ဘာထပ္ျဖစ္ဦးမလဲ မသိဘူး။

Read More...

Saturday, November 01, 2008

သက္ဆိုင္သူသို႕ ...

ေကာင္မေလးေရ…
ငါ့မ်က္နွာေတြေပၚမွာ အခ်စ္ေတြကို ေဖာ္ျပမထားဘူး
ဒါေပမယ့္ ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာ အခ်စ္ေတြရွိခဲ့တယ္
အဲဒီအခ်စ္ေတြကို
မ်က္လံုးနဲ႔ၾကည့္ရံုနဲ႔ေတာ့ နင္ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး
ခံစားၾကည့္လိုက္ပါ နင္ျမင္လာလိမ့္မယ္

ေကာင္မေလးေရ ….
နင့္အတြက္ ေလာကၾကီးမွာေနရာေလးတစ္ခု ဖန္တီးမေပးႏုိင္ဘူး
ဒါေပမယ့္ ငါ့ႏွလံုးသားမွာေတာ့ နန္းေတာ္ၾကီးတစ္ခုရွိတယ္
အဲဒီနန္းေတာ္ႀကီးကို အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး
နင္က ဘုရင္မလုပ္ေပါ့

ေကာင္မေလးေရ …
တကယ္ေတ့ ငါကနင့္ရဲ႕အခ်စ္ေတြကို မပိုင္ဆိုင္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို ငါပိုင္ဆုိင္တယ္

ေကာင္မေလးေရ…
တကယ္ေတာ့ငါ့ဘ၀က ဂစ္တာအိုေလးပါ
သိပ္ၿပီးအသံုးမ၀င္ဘူး

ေကာင္မေလးေရ
ဂစ္တာအိုကထြက္လာတဲ့ သံစဥ္ေတြကေတာ့
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြေပါ့
ကြဲရွရွနဲ႔ သိပ္ၿပီးမၿပီျပင္ဘူး

ေကာင္မေလးေရ ….
နင့္အခ်စ္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ဒီဘ၀မွာ
အဲဒီဂစ္တာအိုေလးကိုတီးၾကည့္ရင္း ထြက္လာတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကိုခံစားရင္ခုန္ရင္း
ငါဆက္ၿပီး အိပ္မက္ေတြမက္ေနမယ္
မိန္းကေလးရယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီးအဲဒီဂစ္တာေလးကိုမရိုက္ခ်ိဳးလိုက္ပါနဲ႕ေနာ္
ငါဆက္ၿပီး အိပ္မက္ေတြမက္ပါရေစ

Read More...